абаку́льніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| абаку́льніца | абаку́льніцы | |
| абаку́льніцы | абаку́льніц | |
| абаку́льніцы | абаку́льніцам | |
| абаку́льніцу | абаку́льніц | |
| абаку́льніцай абаку́льніцаю |
абаку́льніцамі | |
| абаку́льніцы | абаку́льніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)