абаку́льніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. абаку́льніца абаку́льніцы
Р. абаку́льніцы абаку́льніц
Д. абаку́льніцы абаку́льніцам
В. абаку́льніцу абаку́льніц
Т. абаку́льніцай
абаку́льніцаю		 абаку́льніцамі
М. абаку́льніцы абаку́льніцах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)