абаку́раць

‘пакрыцца гарам, сажай; зрабіцца чорным ад дыму’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абаку́раю абаку́раем
2-я ас. абаку́раеш абаку́раеце
3-я ас. абаку́рае абаку́раюць
Прошлы час
м. абаку́раў абаку́ралі
ж. абаку́рала
н. абаку́рала
Загадны лад
2-я ас. абаку́рай абаку́райце
Дзеепрыслоўе
прош. час абаку́раўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)