Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

заве́йванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. заве́йванне
Р. заве́йвання
Д. заве́йванню
В. заве́йванне
Т. заве́йваннем
М. заве́йванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

заве́йвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. заве́йваюся заве́йваемся
2-я ас. заве́йваешся заве́йваецеся
3-я ас. заве́йваецца заве́йваюцца
Прошлы час
м. заве́йваўся заве́йваліся
ж. заве́йвалася
н. заве́йвалася
Дзеепрыслоўе
цяп. час заве́йваючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

заве́йваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. заве́йвае заве́йваюць
Прошлы час
м. заве́йваў заве́йвалі
ж. заве́йвала
н. заве́йвала

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

заве́йка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. заве́йка заве́йкі
Р. заве́йкі заве́ек
Д. заве́йцы заве́йкам
В. заве́йку заве́йкі
Т. заве́йкай
заве́йкаю
заве́йкамі
М. заве́йцы заве́йках

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

заве́йлівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заве́йлівы заве́йлівая заве́йлівае заве́йлівыя
Р. заве́йлівага заве́йлівай
заве́йлівае
заве́йлівага заве́йлівых
Д. заве́йліваму заве́йлівай заве́йліваму заве́йлівым
В. заве́йлівы (неадуш.)
заве́йлівага (адуш.)
заве́йлівую заве́йлівае заве́йлівыя (неадуш.)
заве́йлівых (адуш.)
Т. заве́йлівым заве́йлівай
заве́йліваю
заве́йлівым заве́йлівымі
М. заве́йлівым заве́йлівай заве́йлівым заве́йлівых

Крыніцы: piskunou2012.

заве́йна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
заве́йна - -

заве́йны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заве́йны заве́йная заве́йнае заве́йныя
Р. заве́йнага заве́йнай
заве́йнае
заве́йнага заве́йных
Д. заве́йнаму заве́йнай заве́йнаму заве́йным
В. заве́йны (неадуш.)
заве́йнага (адуш.)
заве́йную заве́йнае заве́йныя (неадуш.)
заве́йных (адуш.)
Т. заве́йным заве́йнай
заве́йнаю
заве́йным заве́йнымі
М. заве́йным заве́йнай заве́йным заве́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

заве́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заве́йны заве́йная заве́йнае заве́йныя
Р. заве́йнага заве́йнай
заве́йнае
заве́йнага заве́йных
Д. заве́йнаму заве́йнай заве́йнаму заве́йным
В. заве́йны (неадуш.)
заве́йнага (адуш.)
заве́йную заве́йнае заве́йныя (неадуш.)
заве́йных (адуш.)
Т. заве́йным заве́йнай
заве́йнаю
заве́йным заве́йнымі
М. заве́йным заве́йнай заве́йным заве́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

завекава́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. завяку́ю завяку́ем
2-я ас. завяку́еш завяку́еце
3-я ас. завяку́е завяку́юць
Прошлы час
м. завекава́ў завекава́лі
ж. завекава́ла
н. завекава́ла
Загадны лад
2-я ас. завяку́й завяку́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час завекава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

завелікава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. завелікава́ты завелікава́тая завелікава́тае завелікава́тыя
Р. завелікава́тага завелікава́тай
завелікава́тае
завелікава́тага завелікава́тых
Д. завелікава́таму завелікава́тай завелікава́таму завелікава́тым
В. завелікава́ты (неадуш.)
завелікава́тага (адуш.)
завелікава́тую завелікава́тае завелікава́тыя (неадуш.)
завелікава́тых (адуш.)
Т. завелікава́тым завелікава́тай
завелікава́таю
завелікава́тым завелікава́тымі
М. завелікава́тым завелікава́тай завелікава́тым завелікава́тых

Крыніцы: piskunou2012.