завекава́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. завяку́ю завяку́ем
2-я ас. завяку́еш завяку́еце
3-я ас. завяку́е завяку́юць
Прошлы час
м. завекава́ў завекава́лі
ж. завекава́ла
н. завекава́ла
Загадны лад
2-я ас. завяку́й завяку́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час завекава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)