Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

дапо́ўзацца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дапо́ўзаюся дапо́ўзаемся
2-я ас. дапо́ўзаешся дапо́ўзаецеся
3-я ас. дапо́ўзаецца дапо́ўзаюцца
Прошлы час
м. дапо́ўзаўся дапо́ўзаліся
ж. дапо́ўзалася
н. дапо́ўзалася
Загадны лад
2-я ас. дапо́ўзайся дапо́ўзайцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час дапо́ўзаўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

дапо́ўзваць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дапо́ўзваю дапо́ўзваем
2-я ас. дапо́ўзваеш дапо́ўзваеце
3-я ас. дапо́ўзвае дапо́ўзваюць
Прошлы час
м. дапо́ўзваў дапо́ўзвалі
ж. дапо́ўзвала
н. дапо́ўзвала
Загадны лад
2-я ас. дапо́ўзвай дапо́ўзвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дапо́ўзваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

дапо́ўна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
дапо́ўна - -

Крыніцы: piskunou2012.

дапо́ўнены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дапо́ўнены дапо́ўненая дапо́ўненае дапо́ўненыя
Р. дапо́ўненага дапо́ўненай
дапо́ўненае
дапо́ўненага дапо́ўненых
Д. дапо́ўненаму дапо́ўненай дапо́ўненаму дапо́ўненым
В. дапо́ўнены (неадуш.)
дапо́ўненага (адуш.)
дапо́ўненую дапо́ўненае дапо́ўненыя (неадуш.)
дапо́ўненых (адуш.)
Т. дапо́ўненым дапо́ўненай
дапо́ўненаю
дапо́ўненым дапо́ўненымі
М. дапо́ўненым дапо́ўненай дапо́ўненым дапо́ўненых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

дапо́ўнены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дапо́ўнены дапо́ўненая дапо́ўненае дапо́ўненыя
Р. дапо́ўненага дапо́ўненай
дапо́ўненае
дапо́ўненага дапо́ўненых
Д. дапо́ўненаму дапо́ўненай дапо́ўненаму дапо́ўненым
В. дапо́ўнены (неадуш.)
дапо́ўненага (адуш.)
дапо́ўненую дапо́ўненае дапо́ўненыя (неадуш.)
дапо́ўненых (адуш.)
Т. дапо́ўненым дапо́ўненай
дапо́ўненаю
дапо́ўненым дапо́ўненымі
М. дапо́ўненым дапо́ўненай дапо́ўненым дапо́ўненых

Кароткая форма: дапо́ўнена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

дапо́ўніцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. дапо́ўніцца дапо́ўняцца
Прошлы час
м. дапо́ўніўся дапо́ўніліся
ж. дапо́ўнілася
н. дапо́ўнілася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

дапо́ўніць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дапо́ўню дапо́ўнім
2-я ас. дапо́ўніш дапо́ўніце
3-я ас. дапо́ўніць дапо́ўняць
Прошлы час
м. дапо́ўніў дапо́ўнілі
ж. дапо́ўніла
н. дапо́ўніла
Загадны лад
2-я ас. дапо́ўні дапо́ўніце
Дзеепрыслоўе
прош. час дапо́ўніўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

даправа́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. даправа́нне
Р. даправа́ння
Д. даправа́нню
В. даправа́нне
Т. даправа́ннем
М. даправа́нні

Крыніцы: piskunou2012.

даправа́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. даправа́е даправа́юць
Прошлы час
м. даправа́ў даправа́лі
ж. даправа́ла
н. даправа́ла

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

даправе́раны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. даправе́раны даправе́раная даправе́ранае даправе́раныя
Р. даправе́ранага даправе́ранай
даправе́ранае
даправе́ранага даправе́раных
Д. даправе́ранаму даправе́ранай даправе́ранаму даправе́раным
В. даправе́раны (неадуш.)
даправе́ранага (адуш.)
даправе́раную даправе́ранае даправе́раныя (неадуш.)
даправе́раных (адуш.)
Т. даправе́раным даправе́ранай
даправе́ранаю
даправе́раным даправе́ранымі
М. даправе́раным даправе́ранай даправе́раным даправе́раных

Крыніцы: piskunou2012.