дапо́ўніць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дапо́ўню дапо́ўнім
2-я ас. дапо́ўніш дапо́ўніце
3-я ас. дапо́ўніць дапо́ўняць
Прошлы час
м. дапо́ўніў дапо́ўнілі
ж. дапо́ўніла
н. дапо́ўніла
Загадны лад
2-я ас. дапо́ўні дапо́ўніце
Дзеепрыслоўе
прош. час дапо́ўніўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)