Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

экзітпо́л

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. экзітпо́л экзітпо́лы
Р. экзітпо́лу экзітпо́лаў
Д. экзітпо́лу экзітпо́лам
В. экзітпо́л экзітпо́лы
Т. экзітпо́лам экзітпо́ламі
М. экзітпо́ле экзітпо́лах

Крыніцы: sbm2012.

экзо́нім

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. экзо́нім экзо́німы
Р. экзо́німа экзо́німаў
Д. экзо́німу экзо́німам
В. экзо́нім экзо́німы
Т. экзо́німам экзо́німамі
М. экзо́німе экзо́німах

Крыніцы: piskunou2012.

экзо́смас

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. экзо́смас
Р. экзо́смасу
Д. экзо́смасу
В. экзо́смас
Т. экзо́смасам
М. экзо́смасе

Крыніцы: piskunou2012.

экзо́т

‘жывёліна’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. экзо́т экзо́ты
Р. экзо́та экзо́таў
Д. экзо́ту экзо́там
В. экзо́та экзо́таў
Т. экзо́там экзо́тамі
М. экзо́це экзо́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

экзо́т

‘расліна’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. экзо́т экзо́ты
Р. экзо́та экзо́таў
Д. экзо́ту экзо́там
В. экзо́т экзо́ты
Т. экзо́там экзо́тамі
М. экзо́це экзо́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

экзо́тыка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. экзо́тыка
Р. экзо́тыкі
Д. экзо́тыцы
В. экзо́тыку
Т. экзо́тыкай
экзо́тыкаю
М. экзо́тыцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

экзэге́за

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. экзэге́за экзэге́зы
Р. экзэге́зы экзэге́з
Д. экзэге́зе экзэге́зам
В. экзэге́зу экзэге́зы
Т. экзэге́зай
экзэге́заю
экзэге́замі
М. экзэге́зе экзэге́зах

Крыніцы: piskunou2012.

экзэге́т

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. экзэге́т экзэге́ты
Р. экзэге́та экзэге́таў
Д. экзэге́ту экзэге́там
В. экзэге́та экзэге́таў
Т. экзэге́там экзэге́тамі
М. экзэге́це экзэге́тах

Крыніцы: piskunou2012.

экзэгеты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. экзэгеты́чны экзэгеты́чная экзэгеты́чнае экзэгеты́чныя
Р. экзэгеты́чнага экзэгеты́чнай
экзэгеты́чнае
экзэгеты́чнага экзэгеты́чных
Д. экзэгеты́чнаму экзэгеты́чнай экзэгеты́чнаму экзэгеты́чным
В. экзэгеты́чны (неадуш.)
экзэгеты́чнага (адуш.)
экзэгеты́чную экзэгеты́чнае экзэгеты́чныя (неадуш.)
экзэгеты́чных (адуш.)
Т. экзэгеты́чным экзэгеты́чнай
экзэгеты́чнаю
экзэгеты́чным экзэгеты́чнымі
М. экзэгеты́чным экзэгеты́чнай экзэгеты́чным экзэгеты́чных

Крыніцы: piskunou2012.

экзэку́тар

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. экзэку́тар экзэку́тары
Р. экзэку́тара экзэку́тараў
Д. экзэку́тару экзэку́тарам
В. экзэку́тара экзэку́тараў
Т. экзэку́тарам экзэку́тарамі
М. экзэку́тару экзэку́тарах

Крыніцы: piskunou2012.