уцяле́сніць
дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
уцяле́сню |
уцяле́снім |
2-я ас. |
уцяле́сніш |
уцяле́сніце |
3-я ас. |
уцяле́сніць |
уцяле́сняць |
Прошлы час |
м. |
уцяле́сніў |
уцяле́снілі |
ж. |
уцяле́сніла |
н. |
уцяле́сніла |
Загадны лад |
2-я ас. |
уцяле́сні |
уцяле́сніце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
уцяле́сніўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
уцяльмя́шыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
уцяльмя́шу |
уцяльмя́шым |
2-я ас. |
уцяльмя́шыш |
уцяльмя́шыце |
3-я ас. |
уцяльмя́шыць |
уцяльмя́шаць |
Прошлы час |
м. |
уцяльмя́шыў |
уцяльмя́шылі |
ж. |
уцяльмя́шыла |
н. |
уцяльмя́шыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
уцяльмя́ш |
уцяльмя́шце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
уцяльмя́шыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
уця́міцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
уця́млюся |
уця́мімся |
2-я ас. |
уця́мішся |
уця́міцеся |
3-я ас. |
уця́міцца |
уця́мяцца |
Прошлы час |
м. |
уця́міўся |
уця́міліся |
ж. |
уця́мілася |
н. |
уця́мілася |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
уця́міўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
уця́міць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
уця́млю |
уця́мім |
2-я ас. |
уця́міш |
уця́міце |
3-я ас. |
уця́міць |
уця́мяць |
Прошлы час |
м. |
уця́міў |
уця́мілі |
ж. |
уця́міла |
н. |
уця́міла |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
уця́міўшы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
уця́мліванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
уця́мліванне |
Р. |
уця́млівання |
Д. |
уця́мліванню |
В. |
уця́мліванне |
Т. |
уця́мліваннем |
М. |
уця́мліванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
уця́мліваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
уця́мліваю |
уця́мліваем |
2-я ас. |
уця́мліваеш |
уця́мліваеце |
3-я ас. |
уця́млівае |
уця́мліваюць |
Прошлы час |
м. |
уця́мліваў |
уця́млівалі |
ж. |
уця́млівала |
н. |
уця́млівала |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
уця́мліваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
уця́мнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
уця́мнасць |
Р. |
уця́мнасці |
Д. |
уця́мнасці |
В. |
уця́мнасць |
Т. |
уця́мнасцю |
М. |
уця́мнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
уцямне́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
уцямне́ю |
уцямне́ем |
2-я ас. |
уцямне́еш |
уцямне́еце |
3-я ас. |
уцямне́е |
уцямне́юць |
Прошлы час |
м. |
уцямне́ў |
уцямне́лі |
ж. |
уцямне́ла |
н. |
уцямне́ла |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
уцямне́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.