Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

уцяле́сніць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уцяле́сню уцяле́снім
2-я ас. уцяле́сніш уцяле́сніце
3-я ас. уцяле́сніць уцяле́сняць
Прошлы час
м. уцяле́сніў уцяле́снілі
ж. уцяле́сніла
н. уцяле́сніла
Загадны лад
2-я ас. уцяле́сні уцяле́сніце
Дзеепрыслоўе
прош. час уцяле́сніўшы

Крыніцы: piskunou2012.

уцяльмя́шыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уцяльмя́шу уцяльмя́шым
2-я ас. уцяльмя́шыш уцяльмя́шыце
3-я ас. уцяльмя́шыць уцяльмя́шаць
Прошлы час
м. уцяльмя́шыў уцяльмя́шылі
ж. уцяльмя́шыла
н. уцяльмя́шыла
Загадны лад
2-я ас. уцяльмя́ш уцяльмя́шце
Дзеепрыслоўе
прош. час уцяльмя́шыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

уця́міцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уця́млюся уця́мімся
2-я ас. уця́мішся уця́міцеся
3-я ас. уця́міцца уця́мяцца
Прошлы час
м. уця́міўся уця́міліся
ж. уця́мілася
н. уця́мілася
Дзеепрыслоўе
прош. час уця́міўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

уця́міць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уця́млю уця́мім
2-я ас. уця́міш уця́міце
3-я ас. уця́міць уця́мяць
Прошлы час
м. уця́міў уця́мілі
ж. уця́міла
н. уця́міла
Дзеепрыслоўе
прош. час уця́міўшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уця́мліванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. уця́мліванне
Р. уця́млівання
Д. уця́мліванню
В. уця́мліванне
Т. уця́мліваннем
М. уця́мліванні

Крыніцы: piskunou2012.

уця́мліваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. уця́мліваю уця́мліваем
2-я ас. уця́мліваеш уця́мліваеце
3-я ас. уця́млівае уця́мліваюць
Прошлы час
м. уця́мліваў уця́млівалі
ж. уця́млівала
н. уця́млівала
Дзеепрыслоўе
цяп. час уця́мліваючы

Крыніцы: piskunou2012.

уця́мна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
уця́мна - -

Крыніцы: piskunou2012.

уця́мнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. уця́мнасць
Р. уця́мнасці
Д. уця́мнасці
В. уця́мнасць
Т. уця́мнасцю
М. уця́мнасці

Крыніцы: piskunou2012.

уцямне́

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
уцямне́ - -

Крыніцы: piskunou2012.

уцямне́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уцямне́ю уцямне́ем
2-я ас. уцямне́еш уцямне́еце
3-я ас. уцямне́е уцямне́юць
Прошлы час
м. уцямне́ў уцямне́лі
ж. уцямне́ла
н. уцямне́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час уцямне́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.