уця́міць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уця́млю уця́мім
2-я ас. уця́міш уця́міце
3-я ас. уця́міць уця́мяць
Прошлы час
м. уця́міў уця́мілі
ж. уця́міла
н. уця́міла
Дзеепрыслоўе
прош. час уця́міўшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)