Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя
абвгдзносуцшыэ

ураўнава́ны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ураўнава́ны ураўнава́ная ураўнава́нае ураўнава́ныя
Р. ураўнава́нага ураўнава́най
ураўнава́нае		 ураўнава́нага ураўнава́ных
Д. ураўнава́наму ураўнава́най ураўнава́наму ураўнава́ным
В. ураўнава́ны (неадуш.)
ураўнава́нага (адуш.)		 ураўнава́ную ураўнава́нае ураўнава́ныя (неадуш.)
ураўнава́ных (адуш.)
Т. ураўнава́ным ураўнава́най
ураўнава́наю		 ураўнава́ным ураўнава́нымі
М. ураўнава́ным ураўнава́най ураўнава́ным ураўнава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

ураўнава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ураўнава́ны ураўнава́ная ураўнава́нае ураўнава́ныя
Р. ураўнава́нага ураўнава́най
ураўнава́нае		 ураўнава́нага ураўнава́ных
Д. ураўнава́наму ураўнава́най ураўнава́наму ураўнава́ным
В. ураўнава́ны (неадуш.)
ураўнава́нага (адуш.)		 ураўнава́ную ураўнава́нае ураўнава́ныя (неадуш.)
ураўнава́ных (адуш.)
Т. ураўнава́ным ураўнава́най
ураўнава́наю		 ураўнава́ным ураўнава́нымі
М. ураўнава́ным ураўнава́най ураўнава́ным ураўнава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

ураўнава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ураўнава́ны ураўнава́ная ураўнава́нае ураўнава́ныя
Р. ураўнава́нага ураўнава́най
ураўнава́нае		 ураўнава́нага ураўнава́ных
Д. ураўнава́наму ураўнава́най ураўнава́наму ураўнава́ным
В. ураўнава́ны (неадуш.)
ураўнава́нага (адуш.)		 ураўнава́ную ураўнава́нае ураўнава́ныя (неадуш.)
ураўнава́ных (адуш.)
Т. ураўнава́ным ураўнава́най
ураўнава́наю		 ураўнава́ным ураўнава́нымі
М. ураўнава́ным ураўнава́най ураўнава́ным ураўнава́ных

Кароткая форма: ураўнава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

ураўнава́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. ураўну́ецца ураўну́юцца
Прошлы час
м. ураўнава́ўся ураўнава́ліся
ж. ураўнава́лася
н. ураўнава́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

ураўнава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ураўну́ю ураўну́ем
2-я ас. ураўну́еш ураўну́еце
3-я ас. ураўну́е ураўну́юць
Прошлы час
м. ураўнава́ў ураўнава́лі
ж. ураўнава́ла
н. ураўнава́ла
Загадны лад
2-я ас. ураўну́й ураўну́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час ураўнава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ураўна́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ураўна́нне ураўна́нні
Р. ураўна́ння ураўна́нняў
Д. ураўна́нню ураўна́нням
В. ураўна́нне ураўна́нні
Т. ураўна́ннем ураўна́ннямі
М. ураўна́нні ураўна́ннях

Крыніцы: piskunou2012.

ураўна́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ураўна́ю ураўна́ем
2-я ас. ураўна́еш ураўна́еце
3-я ас. ураўна́е ураўна́юць
Прошлы час
м. ураўна́ў ураўна́лі
ж. ураўна́ла
н. ураўна́ла
Загадны лад
2-я ас. ураўна́й ураўна́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час ураўна́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

ураўне́

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
ураўне́ - -

Крыніцы: piskunou2012.

ураўне́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ураўне́нне ураўне́нні
Р. ураўне́ння ураўне́нняў
Д. ураўне́нню ураўне́нням
В. ураўне́нне ураўне́нні
Т. ураўне́ннем ураўне́ннямі
М. ураўне́нні ураўне́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ураўні́лаўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. ураўні́лаўка
Р. ураўні́лаўкі
Д. ураўні́лаўцы
В. ураўні́лаўку
Т. ураўні́лаўкай
ураўні́лаўкаю
М. ураўні́лаўцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.