ураўне́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ураўне́нне ураўне́нні
Р. ураўне́ння ураўне́нняў
Д. ураўне́нню ураўне́нням
В. ураўне́нне ураўне́нні
Т. ураўне́ннем ураўне́ннямі
М. ураўне́нні ураўне́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)