ураўна́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ураўна́нне ураўна́нні
Р. ураўна́ння ураўна́нняў
Д. ураўна́нню ураўна́нням
В. ураўна́нне ураўна́нні
Т. ураўна́ннем ураўна́ннямі
М. ураўна́нні ураўна́ннях

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)