ураўна́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ураўна́ю ураўна́ем
2-я ас. ураўна́еш ураўна́еце
3-я ас. ураўна́е ураўна́юць
Прошлы час
м. ураўна́ў ураўна́лі
ж. ураўна́ла
н. ураўна́ла
Загадны лад
2-я ас. ураўна́й ураўна́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час ураўна́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)