За́нькі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
За́нькі | |
За́нек За́нькаў |
|
За́нькам | |
За́нькі | |
За́нькамі | |
За́ньках |
За́нькі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
За́нькі | |
За́нек За́нькаў |
|
За́нькам | |
За́нькі | |
За́нькамі | |
За́ньках |
Заню́ны
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
Заню́ны | |
Заню́н Заню́наў |
|
Заню́нам | |
Заню́ны | |
Заню́намі | |
Заню́нах |
заню́нькаць
‘заплакаць’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
заню́нькаю | заню́нькаем | |
заню́нькаеш | заню́нькаеце | |
заню́нькае | заню́нькаюць | |
Прошлы час | ||
заню́нькаў | заню́нькалі | |
заню́нькала | ||
заню́нькала | ||
Дзеепрыслоўе | ||
заню́нькаўшы |
Крыніцы:
заню́ханы
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
заню́ханы | заню́ханая | заню́ханае | заню́ханыя | |
заню́ханага | заню́ханай заню́ханае |
заню́ханага | заню́ханых | |
заню́ханаму | заню́ханай | заню́ханаму | заню́ханым | |
заню́ханы ( заню́ханага ( |
заню́ханую | заню́ханае | заню́ханыя ( заню́ханых ( |
|
заню́ханым | заню́ханай заню́ханаю |
заню́ханым | заню́ханымі | |
заню́ханым | заню́ханай | заню́ханым | заню́ханых |
Крыніцы:
заню́хаць
‘панюхаць што-небудзь; перабіць пах чаго-небудзь чым-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
заню́хаю | заню́хаем | |
заню́хаеш | заню́хаеце | |
заню́хае | заню́хаюць | |
Прошлы час | ||
заню́хаў | заню́халі | |
заню́хала | ||
заню́хала | ||
Загадны лад | ||
заню́хай | заню́хайце | |
Дзеепрыслоўе | ||
заню́хаўшы |
Крыніцы:
заню́хваць
‘нюхаць што-небудзь; перабіваць пах чаго-небудзь чым-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
заню́хваю | заню́хваем | |
заню́хваеш | заню́хваеце | |
заню́хвае | заню́хваюць | |
Прошлы час | ||
заню́хваў | заню́хвалі | |
заню́хвала | ||
заню́хвала | ||
Загадны лад | ||
заню́хвай | заню́хвайце | |
Дзеепрыслоўе | ||
заню́хваючы |
Крыніцы:
занябе́сны
прыметнік, адносны
занябе́сны | занябе́сная | занябе́снае | занябе́сныя | |
занябе́снага | занябе́снай занябе́снае |
занябе́снага | занябе́сных | |
занябе́снаму | занябе́снай | занябе́снаму | занябе́сным | |
занябе́сны ( занябе́снага ( |
занябе́сную | занябе́снае | занябе́сныя ( занябе́сных ( |
|
занябе́сным | занябе́снай занябе́снаю |
занябе́сным | занябе́снымі | |
занябе́сным | занябе́снай | занябе́сным | занябе́сных |
Крыніцы:
занябы́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
занябу́дуся | занябу́дземся | |
занябу́дзешся | занябу́дзецеся | |
занябу́дзецца | занябу́дуцца | |
Прошлы час | ||
занябы́ўся | занебылі́ся | |
занебыла́ся | ||
занебыло́ся | ||
Загадны лад | ||
занябу́дзься | занябу́дзьцеся | |
Дзеепрыслоўе | ||
занябы́ўшыся |
Крыніцы:
Заняве́дамка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
Заняве́дамка | |
Заняве́дамкі | |
Заняве́дамцы | |
Заняве́дамку | |
Заняве́дамкай Заняве́дамкаю |
|
Заняве́дамцы |
Заняві́чы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
Заняві́чы | |
Заняві́ч Заняві́чаў |
|
Заняві́чам | |
Заняві́чы | |
Заняві́чамі | |
Заняві́чах |