занябе́сны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. занябе́сны занябе́сная занябе́снае занябе́сныя
Р. занябе́снага занябе́снай
занябе́снае		 занябе́снага занябе́сных
Д. занябе́снаму занябе́снай занябе́снаму занябе́сным
В. занябе́сны (неадуш.)
занябе́снага (адуш.)		 занябе́сную занябе́снае занябе́сныя (неадуш.)
занябе́сных (адуш.)
Т. занябе́сным занябе́снай
занябе́снаю		 занябе́сным занябе́снымі
М. занябе́сным занябе́снай занябе́сным занябе́сных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)