Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Завая́цін

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

заве́дама

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
заве́дама	-	-

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

заве́даміць

‘запэўніць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

заве́дамы

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	заве́дамы	заве́дамая	заве́дамае	заве́дамыя
Р.	заве́дамага	заве́дамай заве́дамае	заве́дамага	заве́дамых
Д.	заве́дамаму	заве́дамай	заве́дамаму	заве́дамым
В.	заве́дамы (неадуш.) заве́дамага (адуш.)	заве́дамую	заве́дамае	заве́дамыя (неадуш.) заве́дамых (адуш.)
Т.	заве́дамым	заве́дамай заве́дамаю	заве́дамым	заве́дамымі
М.	заве́дамым	заве́дамай	заве́дамым	заве́дамых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

заве́дзены

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	заве́дзены	заве́дзеная	заве́дзенае	заве́дзеныя
Р.	заве́дзенага	заве́дзенай заве́дзенае	заве́дзенага	заве́дзеных
Д.	заве́дзенаму	заве́дзенай	заве́дзенаму	заве́дзеным
В.	заве́дзены (неадуш.) заве́дзенага (адуш.)	заве́дзеную	заве́дзенае	заве́дзеныя (неадуш.) заве́дзеных (адуш.)
Т.	заве́дзеным	заве́дзенай заве́дзенаю	заве́дзеным	заве́дзенымі
М.	заве́дзеным	заве́дзенай	заве́дзеным	заве́дзеных

Крыніцы: piskunou2012.

заве́дзены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	заве́дзены	заве́дзеная	заве́дзенае	заве́дзеныя
Р.	заве́дзенага	заве́дзенай заве́дзенае	заве́дзенага	заве́дзеных
Д.	заве́дзенаму	заве́дзенай	заве́дзенаму	заве́дзеным
В.	заве́дзены (неадуш.) заве́дзенага (адуш.)	заве́дзеную	заве́дзенае	заве́дзеныя (неадуш.) заве́дзеных (адуш.)
Т.	заве́дзеным	заве́дзенай заве́дзенаю	заве́дзеным	заве́дзенымі
М.	заве́дзеным	заве́дзенай	заве́дзеным	заве́дзеных

Кароткая форма: заве́дзена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

заве́зены

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	заве́зены	заве́зеная	заве́зенае	заве́зеныя
Р.	заве́зенага	заве́зенай заве́зенае	заве́зенага	заве́зеных
Д.	заве́зенаму	заве́зенай	заве́зенаму	заве́зеным
В.	заве́зены (неадуш.) заве́зенага (адуш.)	заве́зеную	заве́зенае	заве́зеныя (неадуш.) заве́зеных (адуш.)
Т.	заве́зеным	заве́зенай заве́зенаю	заве́зеным	заве́зенымі
М.	заве́зеным	заве́зенай	заве́зеным	заве́зеных

Крыніцы: piskunou2012.

заве́зены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	заве́зены	заве́зеная	заве́зенае	заве́зеныя
Р.	заве́зенага	заве́зенай заве́зенае	заве́зенага	заве́зеных
Д.	заве́зенаму	заве́зенай	заве́зенаму	заве́зеным
В.	заве́зены (неадуш.) заве́зенага (адуш.)	заве́зеную	заве́зенае	заве́зеныя (неадуш.) заве́зеных (адуш.)
Т.	заве́зеным	заве́зенай заве́зенаю	заве́зеным	заве́зенымі
М.	заве́зеным	заве́зенай	заве́зеным	заве́зеных

Кароткая форма: заве́зена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

заве́зці

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

заве́істы

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	заве́істы	заве́істая	заве́істае	заве́істыя
Р.	заве́істага	заве́істай заве́істае	заве́істага	заве́істых
Д.	заве́істаму	заве́істай	заве́істаму	заве́істым
В.	заве́істы (неадуш.) заве́істага (адуш.)	заве́істую	заве́істае	заве́істыя (неадуш.) заве́істых (адуш.)
Т.	заве́істым	заве́істай заве́істаю	заве́істым	заве́істымі
М.	заве́істым	заве́істай	заве́істым	заве́істых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Verbum