заве́даміць
‘запэўніць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| заве́дамлю | заве́дамім | |
| заве́даміш | заве́даміце | |
| заве́даміць | заве́дамяць | |
| Прошлы час | ||
| заве́даміў | заве́дамілі | |
| заве́даміла | ||
| заве́даміла | ||
| Загадны лад | ||
| заве́дамі | заве́даміце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| заве́даміўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)