дыскута́нт
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дыскута́нт |
дыскута́нты |
Р. |
дыскута́нта |
дыскута́нтаў |
Д. |
дыскута́нту |
дыскута́нтам |
В. |
дыскута́нта |
дыскута́нтаў |
Т. |
дыскута́нтам |
дыскута́нтамі |
М. |
дыскута́нце |
дыскута́нтах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsbm1984.
дыскута́нтка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дыскута́нтка |
дыскута́нткі |
Р. |
дыскута́нткі |
дыскута́нтак |
Д. |
дыскута́нтцы |
дыскута́нткам |
В. |
дыскута́нтку |
дыскута́нтак |
Т. |
дыскута́нткай дыскута́нткаю |
дыскута́нткамі |
М. |
дыскута́нтцы |
дыскута́нтках |
Крыніцы:
piskunou2012.
дыск-жаке́й
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дыск-жаке́й |
дыск-жаке́і |
Р. |
дыск-жаке́я |
дыск-жаке́яў |
Д. |
дыск-жаке́ю |
дыск-жаке́ям |
В. |
дыск-жаке́я |
дыск-жаке́яў |
Т. |
дыск-жаке́ем |
дыск-жаке́ямі |
М. |
дыск-жаке́ю |
дыск-жаке́ях |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
дыск-жаке́йскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дыск-жаке́йскі |
дыск-жаке́йская |
дыск-жаке́йскае |
дыск-жаке́йскія |
Р. |
дыск-жаке́йскага |
дыск-жаке́йскай дыск-жаке́йскае |
дыск-жаке́йскага |
дыск-жаке́йскіх |
Д. |
дыск-жаке́йскаму |
дыск-жаке́йскай |
дыск-жаке́йскаму |
дыск-жаке́йскім |
В. |
дыск-жаке́йскі (неадуш.) дыск-жаке́йскага (адуш.) |
дыск-жаке́йскую |
дыск-жаке́йскае |
дыск-жаке́йскія (неадуш.) дыск-жаке́йскіх (адуш.) |
Т. |
дыск-жаке́йскім |
дыск-жаке́йскай дыск-жаке́йскаю |
дыск-жаке́йскім |
дыск-жаке́йскімі |
М. |
дыск-жаке́йскім |
дыск-жаке́йскай |
дыск-жаке́йскім |
дыск-жаке́йскіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
дыслакава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дыслакава́ны |
дыслакава́ная |
дыслакава́нае |
дыслакава́ныя |
Р. |
дыслакава́нага |
дыслакава́най дыслакава́нае |
дыслакава́нага |
дыслакава́ных |
Д. |
дыслакава́наму |
дыслакава́най |
дыслакава́наму |
дыслакава́ным |
В. |
дыслакава́ны (неадуш.) дыслакава́нага (адуш.) |
дыслакава́ную |
дыслакава́нае |
дыслакава́ныя (неадуш.) дыслакава́ных (адуш.) |
Т. |
дыслакава́ным |
дыслакава́най дыслакава́наю |
дыслакава́ным |
дыслакава́нымі |
М. |
дыслакава́ным |
дыслакава́най |
дыслакава́ным |
дыслакава́ных |
Кароткая форма: дыслакава́на.
Крыніцы:
piskunou2012.
дыслакава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дыслакава́ны |
дыслакава́ная |
дыслакава́нае |
дыслакава́ныя |
Р. |
дыслакава́нага |
дыслакава́най дыслакава́нае |
дыслакава́нага |
дыслакава́ных |
Д. |
дыслакава́наму |
дыслакава́най |
дыслакава́наму |
дыслакава́ным |
В. |
дыслакава́ны (неадуш.) дыслакава́нага (адуш.) |
дыслакава́ную |
дыслакава́нае |
дыслакава́ныя (неадуш.) дыслакава́ных (адуш.) |
Т. |
дыслакава́ным |
дыслакава́най дыслакава́наю |
дыслакава́ным |
дыслакава́нымі |
М. |
дыслакава́ным |
дыслакава́най |
дыслакава́ным |
дыслакава́ных |
Кароткая форма: дыслакава́на.
Крыніцы:
piskunou2012.
дыслакава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дыслаку́юся |
дыслаку́емся |
2-я ас. |
дыслаку́ешся |
дыслаку́ецеся |
3-я ас. |
дыслаку́ецца |
дыслаку́юцца |
Прошлы час |
м. |
дыслакава́ўся |
дыслакава́ліся |
ж. |
дыслакава́лася |
н. |
дыслакава́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
дыслаку́йся |
дыслаку́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
дыслаку́ючыся |
Іншыя варыянты:
дыслацы́равацца.
Крыніцы:
piskunou2012.
дыслакава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дыслаку́юся |
дыслаку́емся |
2-я ас. |
дыслаку́ешся |
дыслаку́ецеся |
3-я ас. |
дыслаку́ецца |
дыслаку́юцца |
Прошлы час |
м. |
дыслакава́ўся |
дыслакава́ліся |
ж. |
дыслакава́лася |
н. |
дыслакава́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
дыслаку́йся |
дыслаку́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
дыслакава́ўшыся |
Іншыя варыянты:
дыслацы́равацца.
Крыніцы:
piskunou2012.
дыслакава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дыслаку́ю |
дыслаку́ем |
2-я ас. |
дыслаку́еш |
дыслаку́еце |
3-я ас. |
дыслаку́е |
дыслаку́юць |
Прошлы час |
м. |
дыслакава́ў |
дыслакава́лі |
ж. |
дыслакава́ла |
н. |
дыслакава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
дыслаку́й |
дыслаку́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
дыслаку́ючы |
Іншыя варыянты:
дыслацы́раваць.
Крыніцы:
piskunou2012.
дыслакава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дыслаку́ю |
дыслаку́ем |
2-я ас. |
дыслаку́еш |
дыслаку́еце |
3-я ас. |
дыслаку́е |
дыслаку́юць |
Прошлы час |
м. |
дыслакава́ў |
дыслакава́лі |
ж. |
дыслакава́ла |
н. |
дыслакава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
дыслаку́й |
дыслаку́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
дыслакава́ўшы |
Іншыя варыянты:
дыслацы́раваць.
Крыніцы:
piskunou2012.