дыслакава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дыслаку́ю дыслаку́ем
2-я ас. дыслаку́еш дыслаку́еце
3-я ас. дыслаку́е дыслаку́юць
Прошлы час
м. дыслакава́ў дыслакава́лі
ж. дыслакава́ла
н. дыслакава́ла
Загадны лад
2-я ас. дыслаку́й дыслаку́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час дыслакава́ўшы

Іншыя варыянты: дыслацы́раваць.

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)