дабро́тна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| дабро́тна |
дабро́тней |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
дабро́тнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
дабро́тнасць |
| Р. |
дабро́тнасці |
| Д. |
дабро́тнасці |
| В. |
дабро́тнасць |
| Т. |
дабро́тнасцю |
| М. |
дабро́тнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дабро́тны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дабро́тны |
дабро́тная |
дабро́тнае |
дабро́тныя |
| Р. |
дабро́тнага |
дабро́тнай дабро́тнае |
дабро́тнага |
дабро́тных |
| Д. |
дабро́тнаму |
дабро́тнай |
дабро́тнаму |
дабро́тным |
| В. |
дабро́тны (неадуш.) дабро́тнага (адуш.) |
дабро́тную |
дабро́тнае |
дабро́тныя (неадуш.) дабро́тных (адуш.) |
| Т. |
дабро́тным |
дабро́тнай дабро́тнаю |
дабро́тным |
дабро́тнымі |
| М. |
дабро́тным |
дабро́тнай |
дабро́тным |
дабро́тных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
дабро́ты
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
дабро́ты |
| Р. |
дабро́т |
| Д. |
дабро́там |
| В. |
дабро́ты |
| Т. |
дабро́тамі |
| М. |
дабро́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Дабро́ціна
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Дабро́ціна |
| Р. |
Дабро́ціна |
| Д. |
Дабро́ціну |
| В. |
Дабро́ціна |
| Т. |
Дабро́цінам |
| М. |
Дабро́ціне |
дабрукава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дабрукава́ны |
дабрукава́ная |
дабрукава́нае |
дабрукава́ныя |
| Р. |
дабрукава́нага |
дабрукава́най дабрукава́нае |
дабрукава́нага |
дабрукава́ных |
| Д. |
дабрукава́наму |
дабрукава́най |
дабрукава́наму |
дабрукава́ным |
| В. |
дабрукава́ны (неадуш.) дабрукава́нага (адуш.) |
дабрукава́ную |
дабрукава́нае |
дабрукава́ныя (неадуш.) дабрукава́ных (адуш.) |
| Т. |
дабрукава́ным |
дабрукава́най дабрукава́наю |
дабрукава́ным |
дабрукава́нымі |
| М. |
дабрукава́ным |
дабрукава́най |
дабрукава́ным |
дабрукава́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
дабрукава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дабрукава́ны |
дабрукава́ная |
дабрукава́нае |
дабрукава́ныя |
| Р. |
дабрукава́нага |
дабрукава́най дабрукава́нае |
дабрукава́нага |
дабрукава́ных |
| Д. |
дабрукава́наму |
дабрукава́най |
дабрукава́наму |
дабрукава́ным |
| В. |
дабрукава́ны (неадуш.) дабрукава́нага (адуш.) |
дабрукава́ную |
дабрукава́нае |
дабрукава́ныя (неадуш.) дабрукава́ных (адуш.) |
| Т. |
дабрукава́ным |
дабрукава́най дабрукава́наю |
дабрукава́ным |
дабрукава́нымі |
| М. |
дабрукава́ным |
дабрукава́най |
дабрукава́ным |
дабрукава́ных |
Кароткая форма: дабрукава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
дабрукава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дабруку́ю |
дабруку́ем |
| 2-я ас. |
дабруку́еш |
дабруку́еце |
| 3-я ас. |
дабруку́е |
дабруку́юць |
| Прошлы час |
| м. |
дабрукава́ў |
дабрукава́лі |
| ж. |
дабрукава́ла |
| н. |
дабрукава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
дабруку́й |
дабруку́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
дабрукава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.