Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

дабро́тлівы

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	дабро́тлівы	дабро́тлівая	дабро́тлівае	дабро́тлівыя
Р.	дабро́тлівага	дабро́тлівай дабро́тлівае	дабро́тлівага	дабро́тлівых
Д.	дабро́тліваму	дабро́тлівай	дабро́тліваму	дабро́тлівым
В.	дабро́тлівы (неадуш.) дабро́тлівага (адуш.)	дабро́тлівую	дабро́тлівае	дабро́тлівыя (неадуш.) дабро́тлівых (адуш.)
Т.	дабро́тлівым	дабро́тлівай дабро́тліваю	дабро́тлівым	дабро́тлівымі
М.	дабро́тлівым	дабро́тлівай	дабро́тлівым	дабро́тлівых

Крыніцы: piskunou2012.

дабро́тна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
дабро́тна	дабро́тней	-

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

дабро́тнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

дабро́тны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	дабро́тны	дабро́тная	дабро́тнае	дабро́тныя
Р.	дабро́тнага	дабро́тнай дабро́тнае	дабро́тнага	дабро́тных
Д.	дабро́тнаму	дабро́тнай	дабро́тнаму	дабро́тным
В.	дабро́тны (неадуш.) дабро́тнага (адуш.)	дабро́тную	дабро́тнае	дабро́тныя (неадуш.) дабро́тных (адуш.)
Т.	дабро́тным	дабро́тнай дабро́тнаю	дабро́тным	дабро́тнымі
М.	дабро́тным	дабро́тнай	дабро́тным	дабро́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

дабро́ты

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Дабро́ціна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

дабру́джскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	дабру́джскі	дабру́джская	дабру́джскае	дабру́джскія
Р.	дабру́джскага	дабру́джскай дабру́джскае	дабру́джскага	дабру́джскіх
Д.	дабру́джскаму	дабру́джскай	дабру́джскаму	дабру́джскім
В.	дабру́джскі (неадуш.) дабру́джскага (адуш.)	дабру́джскую	дабру́джскае	дабру́джскія (неадуш.) дабру́джскіх (адуш.)
Т.	дабру́джскім	дабру́джскай дабру́джскаю	дабру́джскім	дабру́джскімі
М.	дабру́джскім	дабру́джскай	дабру́джскім	дабру́джскіх

Крыніцы: piskunou2012.

дабрукава́ны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	дабрукава́ны	дабрукава́ная	дабрукава́нае	дабрукава́ныя
Р.	дабрукава́нага	дабрукава́най дабрукава́нае	дабрукава́нага	дабрукава́ных
Д.	дабрукава́наму	дабрукава́най	дабрукава́наму	дабрукава́ным
В.	дабрукава́ны (неадуш.) дабрукава́нага (адуш.)	дабрукава́ную	дабрукава́нае	дабрукава́ныя (неадуш.) дабрукава́ных (адуш.)
Т.	дабрукава́ным	дабрукава́най дабрукава́наю	дабрукава́ным	дабрукава́нымі
М.	дабрукава́ным	дабрукава́най	дабрукава́ным	дабрукава́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

дабрукава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	дабрукава́ны	дабрукава́ная	дабрукава́нае	дабрукава́ныя
Р.	дабрукава́нага	дабрукава́най дабрукава́нае	дабрукава́нага	дабрукава́ных
Д.	дабрукава́наму	дабрукава́най	дабрукава́наму	дабрукава́ным
В.	дабрукава́ны (неадуш.) дабрукава́нага (адуш.)	дабрукава́ную	дабрукава́нае	дабрукава́ныя (неадуш.) дабрукава́ных (адуш.)
Т.	дабрукава́ным	дабрукава́най дабрукава́наю	дабрукава́ным	дабрукава́нымі
М.	дабрукава́ным	дабрукава́най	дабрукава́ным	дабрукава́ных

Кароткая форма: дабрукава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

дабрукава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Verbum