дабрукава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дабруку́ю дабруку́ем
2-я ас. дабруку́еш дабруку́еце
3-я ас. дабруку́е дабруку́юць
Прошлы час
м. дабрукава́ў дабрукава́лі
ж. дабрукава́ла
н. дабрукава́ла
Загадны лад
2-я ас. дабруку́й дабруку́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час дабрукава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)