Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвдеёжзілмноруыэюя-
абвгджзклмнпрстфхцчшя-

Гузава́тка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Гузава́тка
Р. Гузава́ткі
Д. Гузава́тцы
В. Гузава́тку
Т. Гузава́ткай
Гузава́ткаю
М. Гузава́тцы

гузава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гузава́ты гузава́тая гузава́тае гузава́тыя
Р. гузава́тага гузава́тай
гузава́тае		 гузава́тага гузава́тых
Д. гузава́таму гузава́тай гузава́таму гузава́тым
В. гузава́ты (неадуш.)
гузава́тага (адуш.)		 гузава́тую гузава́тае гузава́тыя (неадуш.)
гузава́тых (адуш.)
Т. гузава́тым гузава́тай
гузава́таю		 гузава́тым гузава́тымі
М. гузава́тым гузава́тай гузава́тым гузава́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

гузавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гузавы́ гузава́я гузаво́е гузавы́я
Р. гузаво́га гузаво́й
гузаво́е		 гузаво́га гузавы́х
Д. гузаво́му гузаво́й гузаво́му гузавы́м
В. гузавы́
гузаво́га		 гузаву́ю гузаво́е гузавы́я
гузавы́х
Т. гузавы́м гузаво́й
гузаво́ю		 гузавы́м гузавы́мі
М. гузавы́м гузаво́й гузавы́м гузавы́х

Крыніцы: tsblm1996.

гуза́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гуза́к гузакі́
Р. гузака́ гузако́ў
Д. гузаку́ гузака́м
В. гуза́к гузакі́
Т. гузако́м гузака́мі
М. гузаку́ гузака́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

гуза́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. гуза́нне
Р. гуза́ння
Д. гуза́нню
В. гуза́нне
Т. гуза́ннем
М. гуза́нні

Крыніцы: piskunou2012.

гузану́ць

‘ударыць вяроўкай каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. гузану́ гузанё́м
2-я ас. гузане́ш гузаняце́
3-я ас. гузане́ гузану́ць
Прошлы час
м. гузану́ў гузану́лі
ж. гузану́ла
н. гузану́ла
Загадны лад
2-я ас. гузані́ гузані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час гузану́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

гуза́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гуза́ны гуза́ная гуза́нае гуза́ныя
Р. гуза́нага гуза́най
гуза́нае		 гуза́нага гуза́ных
Д. гуза́наму гуза́най гуза́наму гуза́ным
В. гуза́ны (неадуш.)
гуза́нага (адуш.)		 гуза́ную гуза́нае гуза́ныя (неадуш.)
гуза́ных (адуш.)
Т. гуза́ным гуза́най
гуза́наю		 гуза́ным гуза́нымі
М. гуза́ным гуза́най гуза́ным гуза́ных

Крыніцы: piskunou2012.

гузаро́бка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. гузаро́бка гузаро́бкі
Р. гузаро́бкі гузаро́бак
Д. гузаро́бцы гузаро́бкам
В. гузаро́бку гузаро́бкі
Т. гузаро́бкай
гузаро́бкаю		 гузаро́бкамі
М. гузаро́бцы гузаро́бках

Крыніцы: piskunou2012.

гуза́стасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. гуза́стасць гуза́стасці
Р. гуза́стасці гуза́стасцей
гуза́стасцяў
Д. гуза́стасці гуза́стасцям
В. гуза́стасць гуза́стасці
Т. гуза́стасцю гуза́стасцямі
М. гуза́стасці гуза́стасцях

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

гуза́сты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гуза́сты гуза́стая гуза́стае гуза́стыя
Р. гуза́стага гуза́стай
гуза́стае		 гуза́стага гуза́стых
Д. гуза́стаму гуза́стай гуза́стаму гуза́стым
В. гуза́сты (неадуш.)
гуза́стага (адуш.)		 гуза́стую гуза́стае гуза́стыя (неадуш.)
гуза́стых (адуш.)
Т. гуза́стым гуза́стай
гуза́стаю		 гуза́стым гуза́стымі
М. гуза́стым гуза́стай гуза́стым гуза́стых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.