Гузава́тка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Гузава́тка
Р. Гузава́ткі
Д. Гузава́тцы
В. Гузава́тку
Т. Гузава́ткай
Гузава́ткаю
М. Гузава́тцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)