Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгджзйклмнопрстўфхцшя-
дкмптхьэ

эскала́тар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. эскала́тар эскала́тары
Р. эскала́тара эскала́тараў
Д. эскала́тару эскала́тарам
В. эскала́тар эскала́тары
Т. эскала́тарам эскала́тарамі
М. эскала́тары эскала́тарах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

эскала́тарны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эскала́тарны эскала́тарная эскала́тарнае эскала́тарныя
Р. эскала́тарнага эскала́тарнай
эскала́тарнае		 эскала́тарнага эскала́тарных
Д. эскала́тарнаму эскала́тарнай эскала́тарнаму эскала́тарным
В. эскала́тарны (неадуш.)
эскала́тарнага (адуш.)		 эскала́тарную эскала́тарнае эскала́тарныя (неадуш.)
эскала́тарных (адуш.)
Т. эскала́тарным эскала́тарнай
эскала́тарнаю		 эскала́тарным эскала́тарнымі
М. эскала́тарным эскала́тарнай эскала́тарным эскала́тарных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

эскалацы́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эскалацы́йны эскалацы́йная эскалацы́йнае эскалацы́йныя
Р. эскалацы́йнага эскалацы́йнай
эскалацы́йнае		 эскалацы́йнага эскалацы́йных
Д. эскалацы́йнаму эскалацы́йнай эскалацы́йнаму эскалацы́йным
В. эскалацы́йны (неадуш.)
эскалацы́йнага (адуш.)		 эскалацы́йную эскалацы́йнае эскалацы́йныя (неадуш.)
эскалацы́йных (адуш.)
Т. эскалацы́йным эскалацы́йнай
эскалацы́йнаю		 эскалацы́йным эскалацы́йнымі
М. эскалацы́йным эскалацы́йнай эскалацы́йным эскалацы́йных

Крыніцы: piskunou2012.

эскала́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. эскала́цыя
Р. эскала́цыі
Д. эскала́цыі
В. эскала́цыю
Т. эскала́цыяй
эскала́цыяю
М. эскала́цыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

эскало́п

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. эскало́п эскало́пы
Р. эскало́пу эскало́паў
Д. эскало́пу эскало́пам
В. эскало́п эскало́пы
Т. эскало́пам эскало́памі
М. эскало́пе эскало́пах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

эскало́пны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эскало́пны эскало́пная эскало́пнае эскало́пныя
Р. эскало́пнага эскало́пнай
эскало́пнае		 эскало́пнага эскало́пных
Д. эскало́пнаму эскало́пнай эскало́пнаму эскало́пным
В. эскало́пны (неадуш.)
эскало́пнага (адуш.)		 эскало́пную эскало́пнае эскало́пныя (неадуш.)
эскало́пных (адуш.)
Т. эскало́пным эскало́пнай
эскало́пнаю		 эскало́пным эскало́пнымі
М. эскало́пным эскало́пнай эскало́пным эскало́пных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

эскаматава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. эскаматава́нне
Р. эскаматава́ння
Д. эскаматава́нню
В. эскаматава́нне
Т. эскаматава́ннем
М. эскаматава́нні

Крыніцы: piskunou2012.

эскаматава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эскаматава́ны эскаматава́ная эскаматава́нае эскаматава́ныя
Р. эскаматава́нага эскаматава́най
эскаматава́нае		 эскаматава́нага эскаматава́ных
Д. эскаматава́наму эскаматава́най эскаматава́наму эскаматава́ным
В. эскаматава́ны (неадуш.)
эскаматава́нага (адуш.)		 эскаматава́ную эскаматава́нае эскаматава́ныя (неадуш.)
эскаматава́ных (адуш.)
Т. эскаматава́ным эскаматава́най
эскаматава́наю		 эскаматава́ным эскаматава́нымі
М. эскаматава́ным эскаматава́най эскаматава́ным эскаматава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

эскаматава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эскаматава́ны эскаматава́ная эскаматава́нае эскаматава́ныя
Р. эскаматава́нага эскаматава́най
эскаматава́нае		 эскаматава́нага эскаматава́ных
Д. эскаматава́наму эскаматава́най эскаматава́наму эскаматава́ным
В. эскаматава́ны (неадуш.)
эскаматава́нага (адуш.)		 эскаматава́ную эскаматава́нае эскаматава́ныя (неадуш.)
эскаматава́ных (адуш.)
Т. эскаматава́ным эскаматава́най
эскаматава́наю		 эскаматава́ным эскаматава́нымі
М. эскаматава́ным эскаматава́най эскаматава́ным эскаматава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

эскаматава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эскаматава́ны эскаматава́ная эскаматава́нае эскаматава́ныя
Р. эскаматава́нага эскаматава́най
эскаматава́нае		 эскаматава́нага эскаматава́ных
Д. эскаматава́наму эскаматава́най эскаматава́наму эскаматава́ным
В. эскаматава́ны (неадуш.)
эскаматава́нага (адуш.)		 эскаматава́ную эскаматава́нае эскаматава́ныя (неадуш.)
эскаматава́ных (адуш.)
Т. эскаматава́ным эскаматава́най
эскаматава́наю		 эскаматава́ным эскаматава́нымі
М. эскаматава́ным эскаматава́най эскаматава́ным эскаматава́ных

Крыніцы: piskunou2012.