эскаматава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
эскаматава́ны | эскаматава́ная | эскаматава́нае | эскаматава́ныя | |
эскаматава́нага | эскаматава́най эскаматава́нае |
эскаматава́нага | эскаматава́ных | |
эскаматава́наму | эскаматава́най | эскаматава́наму | эскаматава́ным | |
эскаматава́ны ( эскаматава́нага ( |
эскаматава́ную | эскаматава́нае | эскаматава́ныя ( эскаматава́ных ( |
|
эскаматава́ным | эскаматава́най эскаматава́наю |
эскаматава́ным | эскаматава́нымі | |
эскаматава́ным | эскаматава́най | эскаматава́ным | эскаматава́ных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)