эскаматава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
эскаматава́нне | |
эскаматава́ння | |
эскаматава́нню | |
эскаматава́нне | |
эскаматава́ннем | |
эскаматава́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)