экле́ктык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
экле́ктык | экле́ктыкі | |
экле́ктыка | экле́ктыкаў | |
экле́ктыку | экле́ктыкам | |
экле́ктыка | экле́ктыкаў | |
экле́ктыкам | экле́ктыкамі | |
экле́ктыку | экле́ктыках |
Крыніцы:
экле́ктык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
экле́ктык | экле́ктыкі | |
экле́ктыка | экле́ктыкаў | |
экле́ктыку | экле́ктыкам | |
экле́ктыка | экле́ктыкаў | |
экле́ктыкам | экле́ктыкамі | |
экле́ктыку | экле́ктыках |
Крыніцы:
экле́ктыка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
экле́ктыка | |
экле́ктыкі | |
экле́ктыцы | |
экле́ктыку | |
экле́ктыкай экле́ктыкаю |
|
экле́ктыцы |
Крыніцы:
эклектыцы́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
эклектыцы́зм | |
эклектыцы́зму | |
эклектыцы́зму | |
эклектыцы́зм | |
эклектыцы́змам | |
эклектыцы́зме |
Крыніцы:
эклекты́чна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
эклекты́чна | - | - |
Крыніцы:
эклекты́чнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
эклекты́чнасць | |
эклекты́чнасці | |
эклекты́чнасці | |
эклекты́чнасць | |
эклекты́чнасцю | |
эклекты́чнасці |
Крыніцы:
эклекты́чны
прыметнік, адносны
эклекты́чны | эклекты́чная | эклекты́чнае | эклекты́чныя | |
эклекты́чнага | эклекты́чнай эклекты́чнае |
эклекты́чнага | эклекты́чных | |
эклекты́чнаму | эклекты́чнай | эклекты́чнаму | эклекты́чным | |
эклекты́чны ( эклекты́чнага ( |
эклекты́чную | эклекты́чнае | эклекты́чныя ( эклекты́чных ( |
|
эклекты́чным | эклекты́чнай эклекты́чнаю |
эклекты́чным | эклекты́чнымі | |
эклекты́чным | эклекты́чнай | эклекты́чным | эклекты́чных |
Крыніцы:
экле́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
экле́р | экле́ры | |
экле́ра | экле́раў | |
экле́ру | экле́рам | |
экле́р | экле́ры | |
экле́рам | экле́рамі | |
экле́ры | экле́рах |
Крыніцы:
экле́рчык
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
экле́рчык | экле́рчыкі | |
экле́рчыка | экле́рчыкаў | |
экле́рчыку | экле́рчыкам | |
экле́рчык | экле́рчыкі | |
экле́рчыкам | экле́рчыкамі | |
экле́рчыку | экле́рчыках |
Крыніцы:
эклесі́я
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
эклесі́я | эклесі́і | |
эклесі́і | эклесі́й | |
эклесі́і | эклесі́ям | |
эклесі́ю | эклесі́і | |
эклесі́яй эклесі́яю |
эклесі́ямі | |
эклесі́і | эклесі́ях |
Крыніцы:
эклесіялагі́чны
прыметнік, адносны
эклесіялагі́чны | эклесіялагі́чная | эклесіялагі́чнае | эклесіялагі́чныя | |
эклесіялагі́чнага | эклесіялагі́чнай эклесіялагі́чнае |
эклесіялагі́чнага | эклесіялагі́чных | |
эклесіялагі́чнаму | эклесіялагі́чнай | эклесіялагі́чнаму | эклесіялагі́чным | |
эклесіялагі́чны ( эклесіялагі́чнага ( |
эклесіялагі́чную | эклесіялагі́чнае | эклесіялагі́чныя ( эклесіялагі́чных ( |
|
эклесіялагі́чным | эклесіялагі́чнай эклесіялагі́чнаю |
эклесіялагі́чным | эклесіялагі́чнымі | |
эклесіялагі́чным | эклесіялагі́чнай | эклесіялагі́чным | эклесіялагі́чных |
Крыніцы: