Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авклмоухцшыэ
бвгдеёзійклмнпрстуўхцчшя-

Чарава́ч

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Чарава́ч
Р. Чаравача́
Д. Чаравачу́
В. Чарава́ч
Т. Чаравачо́м
М. Чаравачы́

Чарава́чыцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Чарава́чыцы
Р. Чарава́чыц
Чарава́чыцаў
Д. Чарава́чыцам
В. Чарава́чыцы
Т. Чарава́чыцамі
М. Чарава́чыцах

чараві́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чараві́к чараві́кі
Р. чараві́ка чараві́каў
Д. чараві́ку чараві́кам
В. чараві́к чараві́кі
Т. чараві́кам чараві́камі
М. чараві́ку чараві́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Чараві́к

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Чараві́к
Р. Чараві́ка
Д. Чараві́ку
В. Чараві́к
Т. Чараві́кам
М. Чараві́ку

чараві́чак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чараві́чак чараві́чкі
Р. чараві́чка чараві́чкаў
Д. чараві́чку чараві́чкам
В. чараві́чак чараві́чкі
Т. чараві́чкам чараві́чкамі
М. чараві́чку чараві́чках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чараві́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чараві́чны чараві́чная чараві́чнае чараві́чныя
Р. чараві́чнага чараві́чнай
чараві́чнае		 чараві́чнага чараві́чных
Д. чараві́чнаму чараві́чнай чараві́чнаму чараві́чным
В. чараві́чны (неадуш.)
чараві́чнага (адуш.)		 чараві́чную чараві́чнае чараві́чныя (неадуш.)
чараві́чных (адуш.)
Т. чараві́чным чараві́чнай
чараві́чнаю		 чараві́чным чараві́чнымі
М. чараві́чным чараві́чнай чараві́чным чараві́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

чарада́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. чарада́ чаро́ды
чарады́
Р. чарады́ чаро́д
Д. чарадзе́ чаро́дам
В. чараду́ чаро́ды
чарады́
Т. чарадо́й
чарадо́ю		 чаро́дамі
М. чарадзе́ чаро́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чарадзе́еў

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чарадзе́еў чарадзе́ева чарадзе́ева чарадзе́евы
Р. чарадзе́евага чарадзе́евай
чарадзе́евае		 чарадзе́евага чарадзе́евых
Д. чарадзе́еваму чарадзе́евай чарадзе́еваму чарадзе́евым
В. чарадзе́еў (неадуш.)
чарадзе́евага (адуш.)		 чарадзе́еву чарадзе́ева чарадзе́евы (неадуш.)
чарадзе́евых (адуш.)
Т. чарадзе́евым чарадзе́евай
чарадзе́еваю		 чарадзе́евым чарадзе́евымі
М. чарадзе́евым чарадзе́евай чарадзе́евым чарадзе́евых

Крыніцы: piskunou2012.

чарадзе́іць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. чарадзе́ю чарадзе́ім
2-я ас. чарадзе́іш чарадзе́іце
3-я ас. чарадзе́іць чарадзе́яць
Прошлы час
м. чарадзе́іў чарадзе́ілі
ж. чарадзе́іла
н. чарадзе́іла
Загадны лад
2-я ас. чарадзе́й чарадзе́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час чарадзе́ячы

Крыніцы: piskunou2012.

чарадзе́й

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чарадзе́й чарадзе́і
Р. чарадзе́я чарадзе́яў
Д. чарадзе́ю чарадзе́ям
В. чарадзе́я чарадзе́яў
Т. чарадзе́ем чарадзе́ямі
М. чарадзе́ю чарадзе́ях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.