Чараві́к

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Чараві́к
Р. Чараві́ка
Д. Чараві́ку
В. Чараві́к
Т. Чараві́кам
М. Чараві́ку

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)