Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

чаява́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. чаява́нне
Р. чаява́ння
Д. чаява́нню
В. чаява́нне
Т. чаява́ннем
М. чаява́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чаява́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. чаю́ю чаю́ем
2-я ас. чаю́еш чаю́еце
3-я ас. чаю́е чаю́юць
Прошлы час
м. чаява́ў чаява́лі
ж. чаява́ла
н. чаява́ла
Загадны лад
2-я ас. чаю́й чаю́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час чаю́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чаяво́д

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чаяво́д чаяво́ды
Р. чаяво́да чаяво́даў
Д. чаяво́ду чаяво́дам
В. чаяво́да чаяво́даў
Т. чаяво́дам чаяво́дамі
М. чаяво́дзе чаяво́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чаяво́дства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. чаяво́дства
Р. чаяво́дства
Д. чаяво́дству
В. чаяво́дства
Т. чаяво́дствам
М. чаяво́дстве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чаяво́дчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чаяво́дчы чаяво́дчая чаяво́дчае чаяво́дчыя
Р. чаяво́дчага чаяво́дчай
чаяво́дчае
чаяво́дчага чаяво́дчых
Д. чаяво́дчаму чаяво́дчай чаяво́дчаму чаяво́дчым
В. чаяво́дчы (неадуш.)
чаяво́дчага (адуш.)
чаяво́дчую чаяво́дчае чаяво́дчыя (неадуш.)
чаяво́дчых (адуш.)
Т. чаяво́дчым чаяво́дчай
чаяво́дчаю
чаяво́дчым чаяво́дчымі
М. чаяво́дчым чаяво́дчай чаяво́дчым чаяво́дчых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чаявы́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. чаявы́я
Р. чаявы́х
Д. чаявы́м
В. чаявы́я
Т. чаявы́мі
М. чаявы́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чаякве́тныя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. чаякве́тныя
Р. чаякве́тных
Д. чаякве́тным
В. чаякве́тныя
Т. чаякве́тнымі
М. чаякве́тных

Крыніцы: sbm2012.

чаялю́б

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чаялю́б чаялю́бы
Р. чаялю́ба чаялю́баў
Д. чаялю́бу чаялю́бам
В. чаялю́ба чаялю́баў
Т. чаялю́бам чаялю́бамі
М. чаялю́бе чаялю́бах

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

чаяпі́цце

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. чаяпі́цце
Р. чаяпі́цця
Д. чаяпі́ццю
В. чаяпі́цце
Т. чаяпі́ццем
М. чаяпі́цці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чаяўбо́рачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чаяўбо́рачны чаяўбо́рачная чаяўбо́рачнае чаяўбо́рачныя
Р. чаяўбо́рачнага чаяўбо́рачнай
чаяўбо́рачнае
чаяўбо́рачнага чаяўбо́рачных
Д. чаяўбо́рачнаму чаяўбо́рачнай чаяўбо́рачнаму чаяўбо́рачным
В. чаяўбо́рачны (неадуш.) чаяўбо́рачную чаяўбо́рачнае чаяўбо́рачныя (неадуш.)
чаяўбо́рачных (адуш.)
Т. чаяўбо́рачным чаяўбо́рачнай
чаяўбо́рачнаю
чаяўбо́рачным чаяўбо́рачнымі
М. чаяўбо́рачным чаяўбо́рачнай чаяўбо́рачным чаяўбо́рачных

Крыніцы: prym2009.