чаява́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| чаява́нне | |
| чаява́ння | |
| чаява́нню | |
| чаява́нне | |
| чаява́ннем | |
| чаява́нні |
Крыніцы:
чаява́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| чаява́нне | |
| чаява́ння | |
| чаява́нню | |
| чаява́нне | |
| чаява́ннем | |
| чаява́нні |
Крыніцы:
чаява́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| чаю́ю | чаю́ем | |
| чаю́еш | чаю́еце | |
| чаю́е | чаю́юць | |
| Прошлы час | ||
| чаява́ў | чаява́лі | |
| чаява́ла | ||
| чаява́ла | ||
| Загадны лад | ||
| чаю́й | чаю́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| чаю́ючы | ||
Крыніцы:
чаяво́д
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| чаяво́д | чаяво́ды | |
| чаяво́да | чаяво́даў | |
| чаяво́ду | чаяво́дам | |
| чаяво́да | чаяво́даў | |
| чаяво́дам | чаяво́дамі | |
| чаяво́дзе | чаяво́дах |
Крыніцы:
чаяво́дства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| чаяво́дства | |
| чаяво́дства | |
| чаяво́дству | |
| чаяво́дства | |
| чаяво́дствам | |
| чаяво́дстве |
Крыніцы:
чаяво́дчы
прыметнік, адносны
| чаяво́дчы | чаяво́дчая | чаяво́дчае | чаяво́дчыя | |
| чаяво́дчага | чаяво́дчай чаяво́дчае |
чаяво́дчага | чаяво́дчых | |
| чаяво́дчаму | чаяво́дчай | чаяво́дчаму | чаяво́дчым | |
| чаяво́дчы ( чаяво́дчага ( |
чаяво́дчую | чаяво́дчае | чаяво́дчыя ( чаяво́дчых ( |
|
| чаяво́дчым | чаяво́дчай чаяво́дчаю |
чаяво́дчым | чаяво́дчымі | |
| чаяво́дчым | чаяво́дчай | чаяво́дчым | чаяво́дчых | |
Крыніцы:
чаявы́я
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
| чаявы́я | |
| чаявы́х | |
| чаявы́м | |
| чаявы́я | |
| чаявы́мі | |
| чаявы́х |
Крыніцы:
чаякве́тныя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
| чаякве́тныя | |
| чаякве́тных | |
| чаякве́тным | |
| чаякве́тныя | |
| чаякве́тнымі | |
| чаякве́тных |
Крыніцы:
чаялю́б
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| чаялю́б | чаялю́бы | |
| чаялю́ба | чаялю́баў | |
| чаялю́бу | чаялю́бам | |
| чаялю́ба | чаялю́баў | |
| чаялю́бам | чаялю́бамі | |
| чаялю́бе | чаялю́бах |
Крыніцы:
чаяпі́цце
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| чаяпі́цце | |
| чаяпі́цця | |
| чаяпі́ццю | |
| чаяпі́цце | |
| чаяпі́ццем | |
| чаяпі́цці |
Крыніцы:
чаяўбо́рачны
прыметнік, адносны
| чаяўбо́рачны | чаяўбо́рачная | чаяўбо́рачнае | чаяўбо́рачныя | |
| чаяўбо́рачнага | чаяўбо́рачнай чаяўбо́рачнае |
чаяўбо́рачнага | чаяўбо́рачных | |
| чаяўбо́рачнаму | чаяўбо́рачнай | чаяўбо́рачнаму | чаяўбо́рачным | |
| чаяўбо́рачны ( |
чаяўбо́рачную | чаяўбо́рачнае | чаяўбо́рачныя ( чаяўбо́рачных ( |
|
| чаяўбо́рачным | чаяўбо́рачнай чаяўбо́рачнаю |
чаяўбо́рачным | чаяўбо́рачнымі | |
| чаяўбо́рачным | чаяўбо́рачнай | чаяўбо́рачным | чаяўбо́рачных | |
Крыніцы: