Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авклмоухцшыэ
бвгдеёзійклмнпрстуўхцчшя-

ча́ўканне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. ча́ўканне
Р. ча́ўкання
Д. ча́ўканню
В. ча́ўканне
Т. ча́ўканнем
М. ча́ўканні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ча́ўкаць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ча́ўкаю ча́ўкаем
2-я ас. ча́ўкаеш ча́ўкаеце
3-я ас. ча́ўкае ча́ўкаюць
Прошлы час
м. ча́ўкаў ча́ўкалі
ж. ча́ўкала
н. ча́ўкала
Загадны лад
2-я ас. ча́ўкай ча́ўкайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ча́ўкаючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чаўнава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чаўнава́ты чаўнава́тая чаўнава́тае чаўнава́тыя
Р. чаўнава́тага чаўнава́тай
чаўнава́тае		 чаўнава́тага чаўнава́тых
Д. чаўнава́таму чаўнава́тай чаўнава́таму чаўнава́тым
В. чаўнава́ты (неадуш.)
чаўнава́тага (адуш.)		 чаўнава́тую чаўнава́тае чаўнава́тыя (неадуш.)
чаўнава́тых (адуш.)
Т. чаўнава́тым чаўнава́тай
чаўнава́таю		 чаўнава́тым чаўнава́тымі
М. чаўнава́тым чаўнава́тай чаўнава́тым чаўнава́тых

Крыніцы: piskunou2012.

чаўнако́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чаўнако́вы чаўнако́вая чаўнако́вае чаўнако́выя
Р. чаўнако́вага чаўнако́вай
чаўнако́вае		 чаўнако́вага чаўнако́вых
Д. чаўнако́ваму чаўнако́вай чаўнако́ваму чаўнако́вым
В. чаўнако́вы (неадуш.)
чаўнако́вага (адуш.)		 чаўнако́вую чаўнако́вае чаўнако́выя (неадуш.)
чаўнако́вых (адуш.)
Т. чаўнако́вым чаўнако́вай
чаўнако́ваю		 чаўнако́вым чаўнако́вымі
М. чаўнако́вым чаўнако́вай чаўнако́вым чаўнако́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

чаўно́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чаўно́к чаўнакі́
Р. чаўнака́ чаўнако́ў
Д. чаўнаку́ чаўнака́м
В. чаўно́к чаўнакі́
Т. чаўнако́м чаўнака́мі
М. чаўнаку́ чаўнака́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чаўно́чнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чаўно́чнік чаўно́чнікі
Р. чаўно́чніка чаўно́чнікаў
Д. чаўно́чніку чаўно́чнікам
В. чаўно́чніка чаўно́чнікаў
Т. чаўно́чнікам чаўно́чнікамі
М. чаўно́чніку чаўно́чніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

чаўно́чніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. чаўно́чніца чаўно́чніцы
Р. чаўно́чніцы чаўно́чніц
Д. чаўно́чніцы чаўно́чніцам
В. чаўно́чніцу чаўно́чніц
Т. чаўно́чніцай
чаўно́чніцаю		 чаўно́чніцамі
М. чаўно́чніцы чаўно́чніцах

Крыніцы: piskunou2012.

чаўно́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чаўно́чны чаўно́чная чаўно́чнае чаўно́чныя
Р. чаўно́чнага чаўно́чнай
чаўно́чнае		 чаўно́чнага чаўно́чных
Д. чаўно́чнаму чаўно́чнай чаўно́чнаму чаўно́чным
В. чаўно́чны (неадуш.)
чаўно́чнага (адуш.)		 чаўно́чную чаўно́чнае чаўно́чныя (неадуш.)
чаўно́чных (адуш.)
Т. чаўно́чным чаўно́чнай
чаўно́чнаю		 чаўно́чным чаўно́чнымі
М. чаўно́чным чаўно́чнай чаўно́чным чаўно́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чаўно́чыць

‘займацца камерцыйным турызмам’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. чаўно́чу чаўно́чым
2-я ас. чаўно́чыш чаўно́чыце
3-я ас. чаўно́чыць чаўно́чаць
Прошлы час
м. чаўно́чыў чаўно́чылі
ж. чаўно́чыла
н. чаўно́чыла
Загадны лад
2-я ас. чаўно́ч чаўно́чце
Дзеепрыслоўе
цяп. час чаўно́чачы

Крыніцы: piskunou2012.

Чаўны́шкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Чаўны́шкі
Р. Чаўны́шак
Чаўны́шкаў
Д. Чаўны́шкам
В. Чаўны́шкі
Т. Чаўны́шкамі
М. Чаўны́шках