ча́ўкаць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ча́ўкаю ча́ўкаем
2-я ас. ча́ўкаеш ча́ўкаеце
3-я ас. ча́ўкае ча́ўкаюць
Прошлы час
м. ча́ўкаў ча́ўкалі
ж. ча́ўкала
н. ча́ўкала
Загадны лад
2-я ас. ча́ўкай ча́ўкайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ча́ўкаючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)