ча́л
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
ча́л | ча́лы | |
ча́ла | ча́лаў | |
ча́лу | ча́лам | |
ча́л | ча́лы | |
ча́лам | ча́ламі | |
ча́ле | ча́лах |
Крыніцы:
ча́л
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
ча́л | ча́лы | |
ча́ла | ча́лаў | |
ча́лу | ча́лам | |
ча́л | ча́лы | |
ча́лам | ча́ламі | |
ча́ле | ча́лах |
Крыніцы:
чалабі́тная
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
чалабі́тная | чалабі́тныя | |
чалабі́тнай | чалабі́тных | |
чалабі́тнай | чалабі́тным | |
чалабі́тную | чалабі́тныя | |
чалабі́тнай чалабі́тнаю |
чалабі́тнымі | |
чалабі́тнай | чалабі́тных |
Крыніцы:
чалабі́тчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
чалабі́тчык | чалабі́тчыкі | |
чалабі́тчыка | чалабі́тчыкаў | |
чалабі́тчыку | чалабі́тчыкам | |
чалабі́тчыка | чалабі́тчыкаў | |
чалабі́тчыкам | чалабі́тчыкамі | |
чалабі́тчыку | чалабі́тчыках |
Крыніцы:
чалабі́тчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
чалабі́тчыца | чалабі́тчыцы | |
чалабі́тчыцы | чалабі́тчыц | |
чалабі́тчыцы | чалабі́тчыцам | |
чалабі́тчыцу | чалабі́тчыц | |
чалабі́тчыцай чалабі́тчыцаю |
чалабі́тчыцамі | |
чалабі́тчыцы | чалабі́тчыцах |
Крыніцы:
чалабі́цце
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
чалабі́цце | |
чалабі́цця | |
чалабі́ццю | |
чалабі́цце | |
чалабі́ццем | |
чалабі́цці |
Крыніцы:
чалаве́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
чалаве́к | лю́дзі чалаве́кі |
|
чалаве́ка | людзе́й чалаве́к |
|
чалаве́ку | лю́дзям людзя́м чалаве́кам |
|
чалаве́ка | людзе́й чалаве́к |
|
чалаве́кам | людзьмі́ чалаве́камі |
|
чалаве́ку | лю́дзях людзя́х чалаве́ках |
|
чалаве́ча | - |
Крыніцы:
чалавекаарыентава́ны
прыметнік, адносны
чалавекаарыентава́ны | чалавекаарыентава́ная | чалавекаарыентава́нае | чалавекаарыентава́ныя | |
чалавекаарыентава́нага | чалавекаарыентава́най чалавекаарыентава́нае |
чалавекаарыентава́нага | чалавекаарыентава́ных | |
чалавекаарыентава́наму | чалавекаарыентава́най | чалавекаарыентава́наму | чалавекаарыентава́ным | |
чалавекаарыентава́ны ( чалавекаарыентава́нага ( |
чалавекаарыентава́ную | чалавекаарыентава́нае | чалавекаарыентава́ныя ( чалавекаарыентава́ных ( |
|
чалавекаарыентава́ным | чалавекаарыентава́най чалавекаарыентава́наю |
чалавекаарыентава́ным | чалавекаарыентава́нымі | |
чалавекаарыентава́ным | чалавекаарыентава́най | чалавекаарыентава́ным | чалавекаарыентава́ных |
Крыніцы:
чалавекабо́г
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
чалавекабо́г | чалавекабагі́ | |
чалавекабо́га | чалавекабаго́ў | |
чалавекабо́гу | чалавекабага́м | |
чалавекабо́га | чалавекабаго́ў | |
чалавекабо́гам | чалавекабага́мі | |
чалавекабо́гу | чалавекабага́х |
Крыніцы:
чалавеказабо́йства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
чалавеказабо́йства | |
чалавеказабо́йства | |
чалавеказабо́йству | |
чалавеказабо́йства | |
чалавеказабо́йствам | |
чалавеказабо́йстве |
Крыніцы:
чалавеказабо́йца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
чалавеказабо́йца | чалавеказабо́йцы | |
чалавеказабо́йцы | чалавеказабо́йцаў | |
чалавеказабо́йцу | чалавеказабо́йцам | |
чалавеказабо́йцу | чалавеказабо́йцаў | |
чалавеказабо́йцам | чалавеказабо́йцамі | |
чалавеказабо́йцу | чалавеказабо́йцах |
Крыніцы: