Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авклмоухцшыэ
бвгдеёзійклмнпрстуўхцчшя-

Ча́к

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Ча́к Ча́кі
Р. Ча́ка Ча́каў
Д. Ча́ку Ча́кам
В. Ча́ка Ча́каў
Т. Ча́кам Ча́камі
М. Ча́ку Ча́ках

чака́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. чака́ чакі́
Р. чакі́ -
Д. чацэ́ чака́м
В. чаку́ чакі́
Т. чако́й
чако́ю		 чака́мі
М. чацэ́ чака́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

чака́льна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
чака́льна - -

Крыніцы: piskunou2012.

чака́льнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. чака́льнасць
Р. чака́льнасці
Д. чака́льнасці
В. чака́льнасць
Т. чака́льнасцю
М. чака́льнасці

Крыніцы: piskunou2012.

чака́льнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чака́льнік чака́льнікі
Р. чака́льніка чака́льнікаў
Д. чака́льніку чака́льнікам
В. чака́льніка чака́льнікаў
Т. чака́льнікам чака́льнікамі
М. чака́льніку чака́льніках

Крыніцы: piskunou2012.

чака́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чака́льны чака́льная чака́льнае чака́льныя
Р. чака́льнага чака́льнай
чака́льнае		 чака́льнага чака́льных
Д. чака́льнаму чака́льнай чака́льнаму чака́льным
В. чака́льны (неадуш.)
чака́льнага (адуш.)		 чака́льную чака́льнае чака́льныя (неадуш.)
чака́льных (адуш.)
Т. чака́льным чака́льнай
чака́льнаю		 чака́льным чака́льнымі
М. чака́льным чака́льнай чака́льным чака́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чака́льня

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. чака́льня чака́льні
Р. чака́льні чака́льняў
Д. чака́льні чака́льням
В. чака́льню чака́льні
Т. чака́льняй
чака́льняю		 чака́льнямі
М. чака́льні чака́льнях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чака́н

‘птушка’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чака́н чака́ны
Р. чака́на чака́наў
Д. чака́ну чака́нам
В. чака́на чака́наў
Т. чака́нам чака́намі
М. чака́не чака́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чака́н

‘штэмпель для выбівання відарысаў; адбітак відарыса; інструмент; зброя’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чака́н чака́ны
Р. чака́на чака́наў
Д. чака́ну чака́нам
В. чака́н чака́ны
Т. чака́нам чака́намі
М. чака́не чака́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чака́на

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
чака́на - -