чака́н

‘штэмпель для выбівання відарысаў; адбітак відарыса; інструмент; зброя’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чака́н чака́ны
Р. чака́на чака́наў
Д. чака́ну чака́нам
В. чака́н чака́ны
Т. чака́нам чака́намі
М. чака́не чака́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)