чаялю́б
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| чаялю́б | чаялю́бы | |
| чаялю́ба | чаялю́баў | |
| чаялю́бу | чаялю́бам | |
| чаялю́ба | чаялю́баў | |
| чаялю́бам | чаялю́бамі | |
| чаялю́бе | чаялю́бах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)