чарада́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. чарада́ чаро́ды
чарады́
Р. чарады́ чаро́д
Д. чарадзе́ чаро́дам
В. чараду́ чаро́ды
чарады́
Т. чарадо́й
чарадо́ю
чаро́дамі
М. чарадзе́ чаро́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)