чараві́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чараві́к чараві́кі
Р. чараві́ка чараві́каў
Д. чараві́ку чараві́кам
В. чараві́к чараві́кі
Т. чараві́кам чараві́камі
М. чараві́ку чараві́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)