Чарава́ч

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Чарава́ч
Р. Чаравача́
Д. Чаравачу́
В. Чарава́ч
Т. Чаравачо́м
М. Чаравачы́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)