Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя
авеёіклмнопстухцчшыюя

усце́рвены

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. усце́рвены усце́рвеная усце́рвенае усце́рвеныя
Р. усце́рвенага усце́рвенай
усце́рвенае		 усце́рвенага усце́рвеных
Д. усце́рвенаму усце́рвенай усце́рвенаму усце́рвеным
В. усце́рвены (неадуш.)
усце́рвенага (адуш.)		 усце́рвеную усце́рвенае усце́рвеныя (неадуш.)
усце́рвеных (адуш.)
Т. усце́рвеным усце́рвенай
усце́рвенаю		 усце́рвеным усце́рвенымі
М. усце́рвеным усце́рвенай усце́рвеным усце́рвеных

Крыніцы: piskunou2012.

усце́рвены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. усце́рвены усце́рвеная усце́рвенае усце́рвеныя
Р. усце́рвенага усце́рвенай
усце́рвенае		 усце́рвенага усце́рвеных
Д. усце́рвенаму усце́рвенай усце́рвенаму усце́рвеным
В. усце́рвены (неадуш.)
усце́рвенага (адуш.)		 усце́рвеную усце́рвенае усце́рвеныя (неадуш.)
усце́рвеных (адуш.)
Т. усце́рвеным усце́рвенай
усце́рвенаю		 усце́рвеным усце́рвенымі
М. усце́рвеным усце́рвенай усце́рвеным усце́рвеных

Крыніцы: piskunou2012.

усце́рвіцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. усце́рвлюся усце́рвімся
2-я ас. усце́рвішся усце́рвіцеся
3-я ас. усце́рвіцца усце́рвяцца
Прошлы час
м. усце́рвіўся усце́рвіліся
ж. усце́рвілася
н. усце́рвілася
Дзеепрыслоўе
прош. час усце́рвіўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

усцервяне́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. усцервяне́ю усцервяне́ем
2-я ас. усцервяне́еш усцервяне́еце
3-я ас. усцервяне́е усцервяне́юць
Прошлы час
м. усцервяне́ў усцервяне́лі
ж. усцервяне́ла
н. усцервяне́ла
Загадны лад
2-я ас. усцервяне́й усцервяне́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час усцервяне́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

усце́рп

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. усце́рп
Р. усце́рпу
Д. усце́рпу
В. усце́рп
Т. усце́рпам
М. усце́рпе

Крыніцы: piskunou2012.

усце́рп

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
усце́рп - -

Крыніцы: piskunou2012.

усце́х

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. усце́х
Р. усце́ху
Д. усце́ху
В. усце́х
Т. усце́хам
М. усце́ху

Крыніцы: piskunou2012.

усце́шана

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
усце́шана усце́шаней -

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

усце́шанасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. усце́шанасць
Р. усце́шанасці
Д. усце́шанасці
В. усце́шанасць
Т. усце́шанасцю
М. усце́шанасці

Крыніцы: piskunou2012.

усце́шаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. усце́шаны усце́шаная усце́шанае усце́шаныя
Р. усце́шанага усце́шанай
усце́шанае		 усце́шанага усце́шаных
Д. усце́шанаму усце́шанай усце́шанаму усце́шаным
В. усце́шаны (неадуш.)
усце́шанага (адуш.)		 усце́шаную усце́шанае усце́шаныя (неадуш.)
усце́шаных (адуш.)
Т. усце́шаным усце́шанай
усце́шанаю		 усце́шаным усце́шанымі
М. усце́шаным усце́шанай усце́шаным усце́шаных

Крыніцы: piskunou2012.