усцервяне́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. усцервяне́ю усцервяне́ем
2-я ас. усцервяне́еш усцервяне́еце
3-я ас. усцервяне́е усцервяне́юць
Прошлы час
м. усцервяне́ў усцервяне́лі
ж. усцервяне́ла
н. усцервяне́ла
Загадны лад
2-я ас. усцервяне́й усцервяне́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час усцервяне́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)