Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

уну́рыстасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. уну́рыстасць
Р. уну́рыстасці
Д. уну́рыстасці
В. уну́рыстасць
Т. уну́рыстасцю
М. уну́рыстасці

Крыніцы: piskunou2012.

уну́рысты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уну́рысты уну́рыстая уну́рыстае уну́рыстыя
Р. уну́рыстага уну́рыстай
уну́рыстае
уну́рыстага уну́рыстых
Д. уну́рыстаму уну́рыстай уну́рыстаму уну́рыстым
В. уну́рысты (неадуш.)
уну́рыстага (адуш.)
уну́рыстую уну́рыстае уну́рыстыя (неадуш.)
уну́рыстых (адуш.)
Т. уну́рыстым уну́рыстай
уну́рыстаю
уну́рыстым уну́рыстымі
М. уну́рыстым уну́рыстай уну́рыстым уну́рыстых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

уну́рыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уну́руся уну́рымся
2-я ас. уну́рышся уну́рыцеся
3-я ас. уну́рыцца уну́рацца
Прошлы час
м. уну́рыўся уну́рыліся
ж. уну́рылася
н. уну́рылася
Загадны лад
2-я ас. уну́рся уну́рцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час уну́рыўшыся

Іншыя варыянты: унуры́цца.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

унуры́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. унуру́ся уну́рымся
2-я ас. уну́рышся уну́рыцеся
3-я ас. уну́рыцца уну́рацца
Прошлы час
м. унуры́ўся унуры́ліся
ж. унуры́лася
н. унуры́лася
Загадны лад
2-я ас. унуры́ся унуры́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час унуры́ўшыся

Іншыя варыянты: уну́рыцца.

Крыніцы: piskunou2012.

уну́рыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уну́ру уну́рым
2-я ас. уну́рыш уну́рыце
3-я ас. уну́рыць уну́раць
Прошлы час
м. уну́рыў уну́рылі
ж. уну́рыла
н. уну́рыла
Загадны лад
2-я ас. уну́р уну́рце
Дзеепрыслоўе
прош. час уну́рыўшы

Іншыя варыянты: унуры́ць.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

унуры́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. унуру́ уну́рым
2-я ас. уну́рыш уну́рыце
3-я ас. уну́рыць уну́раць
Прошлы час
м. унуры́ў унуры́лі
ж. унуры́ла
н. унуры́ла
Загадны лад
2-я ас. унуры́ унуры́це
Дзеепрыслоўе
прош. час унуры́ўшы

Іншыя варыянты: уну́рыць.

Крыніцы: piskunou2012.

уну́тр

прыназоўнік

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уну́тр

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
уну́тр - -

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уну́трана

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
уну́трана - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уну́транасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. уну́транасць
Р. уну́транасці
Д. уну́транасці
В. уну́транасць
Т. уну́транасцю
М. уну́транасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.