Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя
адеёіотуцыьюя

уны́піць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уны́плю уны́пім
2-я ас. уны́піш уны́піце
3-я ас. уны́піць уны́пяць
Прошлы час
м. уны́піў уны́пілі
ж. уны́піла
н. уны́піла
Загадны лад
2-я ас. уны́п уны́пце
Дзеепрыслоўе
прош. час уны́піўшы

Крыніцы: piskunou2012.

уны́раны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уны́раны уны́раная уны́ранае уны́раныя
Р. уны́ранага уны́ранай
уны́ранае		 уны́ранага уны́раных
Д. уны́ранаму уны́ранай уны́ранаму уны́раным
В. уны́раны (неадуш.)
уны́ранага (адуш.)		 уны́раную уны́ранае уны́раныя (неадуш.)
уны́раных (адуш.)
Т. уны́раным уны́ранай
уны́ранаю		 уны́раным уны́ранымі
М. уны́раным уны́ранай уны́раным уны́раных

Крыніцы: piskunou2012.

уны́раны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уны́раны уны́раная уны́ранае уны́раныя
Р. уны́ранага уны́ранай
уны́ранае		 уны́ранага уны́раных
Д. уны́ранаму уны́ранай уны́ранаму уны́раным
В. уны́раны (неадуш.)
уны́ранага (адуш.)		 уны́раную уны́ранае уны́раныя (неадуш.)
уны́раных (адуш.)
Т. уны́раным уны́ранай
уны́ранаю		 уны́раным уны́ранымі
М. уны́раным уны́ранай уны́раным уны́раных

Крыніцы: piskunou2012.

уныра́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. уныра́юся уныра́емся
2-я ас. уныра́ешся уныра́ецеся
3-я ас. уныра́ецца уныра́юцца
Прошлы час
м. уныра́ўся уныра́ліся
ж. уныра́лася
н. уныра́лася
Загадны лад
2-я ас. уныра́йся уныра́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час уныра́ючыся

Крыніцы: piskunou2012.

уны́рыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уны́руся уны́рымся
2-я ас. уны́рышся уны́рыцеся
3-я ас. уны́рыцца уны́рацца
Прошлы час
м. уны́рыўся уны́рыліся
ж. уны́рылася
н. уны́рылася
Загадны лад
2-я ас. уны́рся уны́рцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час уны́рыўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

уны́ць

‘замаркоціцца’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уны́ю уны́ем
2-я ас. уны́еш уны́еце
3-я ас. уны́е уны́юць
Прошлы час
м. уны́ў уны́лі
ж. уны́ла
н. уны́ла
Загадны лад
2-я ас. уны́й уны́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час уны́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.