Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя
адеёіотуцыьюя

У́на

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. У́на
Р. У́на
Д. У́ну
В. У́на
Т. У́нам
М. У́не

унаго́нку

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
унаго́нку - -

Крыніцы: piskunou2012.

уна́да

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. уна́да уна́ды
Р. уна́ды уна́д
Д. уна́дзе уна́дам
В. уна́ду уна́ды
Т. уна́дай
уна́даю		 уна́дамі
М. уна́дзе уна́дах

Крыніцы: piskunou2012.

уна́джвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. уна́джваюся уна́джваемся
2-я ас. уна́джваешся уна́джваецеся
3-я ас. уна́джваецца уна́джваюцца
Прошлы час
м. уна́джваўся уна́джваліся
ж. уна́джвалася
н. уна́джвалася
Загадны лад
2-я ас. уна́джвайся уна́джвайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час уна́джваючыся

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012.

уна́дзіцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уна́джуся уна́дзімся
2-я ас. уна́дзішся уна́дзіцеся
3-я ас. уна́дзіцца уна́дзяцца
Прошлы час
м. уна́дзіўся уна́дзіліся
ж. уна́дзілася
н. уна́дзілася
Дзеепрыслоўе
прош. час уна́дзіўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уна́дзіць

‘прынадзіць, прывабіць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уна́джу уна́дзім
2-я ас. уна́дзіш уна́дзіце
3-я ас. уна́дзіць уна́дзяць
Прошлы час
м. уна́дзіў уна́дзілі
ж. уна́дзіла
н. уна́дзіла
Загадны лад
2-я ас. уна́дзь уна́дзьце
Дзеепрыслоўе
прош. час уна́дзіўшы

Крыніцы: piskunou2012.

уна́дліва

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
уна́дліва - -

Крыніцы: piskunou2012.

уна́длівасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. уна́длівасць
Р. уна́длівасці
Д. уна́длівасці
В. уна́длівасць
Т. уна́длівасцю
М. уна́длівасці

Крыніцы: piskunou2012.

уна́длівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уна́длівы уна́длівая уна́длівае уна́длівыя
Р. уна́длівага уна́длівай
уна́длівае		 уна́длівага уна́длівых
Д. уна́дліваму уна́длівай уна́дліваму уна́длівым
В. уна́длівы (неадуш.)
уна́длівага (адуш.)		 уна́длівую уна́длівае уна́длівыя (неадуш.)
уна́длівых (адуш.)
Т. уна́длівым уна́длівай
уна́дліваю		 уна́длівым уна́длівымі
М. уна́длівым уна́длівай уна́длівым уна́длівых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

уна́дна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
уна́дна - -

Крыніцы: piskunou2012.