Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

уну́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. уну́к уну́кі
Р. уну́ка уну́каў
Д. уну́ку уну́кам
В. уну́ка уну́каў
Т. уну́кам уну́камі
М. уну́ку уну́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уну́каў

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уну́каў уну́кава уну́кава уну́кавы
Р. уну́кавага уну́кавай
уну́кавае
уну́кавага уну́кавых
Д. уну́каваму уну́кавай уну́каваму уну́кавым
В. уну́каў (неадуш.)
уну́кавага (адуш.)
уну́каву уну́кава уну́кавы (неадуш.)
уну́кавых (адуш.)
Т. уну́кавым уну́кавай
уну́каваю
уну́кавым уну́кавымі
М. уну́кавым уну́кавай уну́кавым уну́кавых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Уну́кі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Уну́кі
Р. Уну́к
Уну́каў
Д. Уну́кам
В. Уну́кі
Т. Уну́камі
М. Уну́ках

уну́рана

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
уну́рана - -

Крыніцы: piskunou2012.

уну́ранасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. уну́ранасць
Р. уну́ранасці
Д. уну́ранасці
В. уну́ранасць
Т. уну́ранасцю
М. уну́ранасці

Крыніцы: piskunou2012.

уну́раны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уну́раны уну́раная уну́ранае уну́раныя
Р. уну́ранага уну́ранай
уну́ранае
уну́ранага уну́раных
Д. уну́ранаму уну́ранай уну́ранаму уну́раным
В. уну́раны (неадуш.)
уну́ранага (адуш.)
уну́раную уну́ранае уну́раныя (неадуш.)
уну́раных (адуш.)
Т. уну́раным уну́ранай
уну́ранаю
уну́раным уну́ранымі
М. уну́раным уну́ранай уну́раным уну́раных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

уну́раны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уну́раны уну́раная уну́ранае уну́раныя
Р. уну́ранага уну́ранай
уну́ранае
уну́ранага уну́раных
Д. уну́ранаму уну́ранай уну́ранаму уну́раным
В. уну́раны (неадуш.)
уну́ранага (адуш.)
уну́раную уну́ранае уну́раныя (неадуш.)
уну́раных (адуш.)
Т. уну́раным уну́ранай
уну́ранаю
уну́раным уну́ранымі
М. уну́раным уну́ранай уну́раным уну́раных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

уну́раны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уну́раны уну́раная уну́ранае уну́раныя
Р. уну́ранага уну́ранай
уну́ранае
уну́ранага уну́раных
Д. уну́ранаму уну́ранай уну́ранаму уну́раным
В. уну́раны (неадуш.)
уну́ранага (адуш.)
уну́раную уну́ранае уну́раныя (неадуш.)
уну́раных (адуш.)
Т. уну́раным уну́ранай
уну́ранаю
уну́раным уну́ранымі
М. уну́раным уну́ранай уну́раным уну́раных

Кароткая форма: уну́рана.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

уну́рвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. уну́рваюся уну́рваемся
2-я ас. уну́рваешся уну́рваецеся
3-я ас. уну́рваецца уну́рваюцца
Прошлы час
м. уну́рваўся уну́рваліся
ж. уну́рвалася
н. уну́рвалася
Загадны лад
2-я ас. уну́рвайся уну́рвайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час уну́рваючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уну́рваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. уну́рваю уну́рваем
2-я ас. уну́рваеш уну́рваеце
3-я ас. уну́рвае уну́рваюць
Прошлы час
м. уну́рваў уну́рвалі
ж. уну́рвала
н. уну́рвала
Загадны лад
2-я ас. уну́рвай уну́рвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час уну́рваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.