уна́дзіць
‘прынадзіць, прывабіць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| уна́джу | уна́дзім | |
| уна́дзіш | уна́дзіце | |
| уна́дзіць | уна́дзяць | |
| Прошлы час | ||
| уна́дзіў | уна́дзілі | |
| уна́дзіла | ||
| уна́дзіла | ||
| Загадны лад | ||
| уна́дзь | уна́дзьце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| уна́дзіўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)