уны́піць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уны́плю уны́пім
2-я ас. уны́піш уны́піце
3-я ас. уны́піць уны́пяць
Прошлы час
м. уны́піў уны́пілі
ж. уны́піла
н. уны́піла
Загадны лад
2-я ас. уны́п уны́пце
Дзеепрыслоўе
прош. час уны́піўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)