унуры́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. унуру́ уну́рым
2-я ас. уну́рыш уну́рыце
3-я ас. уну́рыць уну́раць
Прошлы час
м. унуры́ў унуры́лі
ж. унуры́ла
н. унуры́ла
Загадны лад
2-я ас. унуры́ унуры́це
Дзеепрыслоўе
прош. час унуры́ўшы

Іншыя варыянты: уну́рыць.

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)