уну́рысты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уну́рысты уну́рыстая уну́рыстае уну́рыстыя
Р. уну́рыстага уну́рыстай
уну́рыстае		 уну́рыстага уну́рыстых
Д. уну́рыстаму уну́рыстай уну́рыстаму уну́рыстым
В. уну́рысты (неадуш.)
уну́рыстага (адуш.)		 уну́рыстую уну́рыстае уну́рыстыя (неадуш.)
уну́рыстых (адуш.)
Т. уну́рыстым уну́рыстай
уну́рыстаю		 уну́рыстым уну́рыстымі
М. уну́рыстым уну́рыстай уну́рыстым уну́рыстых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)