сувені́рчык
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сувені́рчык |
сувені́рчыкі |
Р. |
сувені́рчыка |
сувені́рчыкаў |
Д. |
сувені́рчыку |
сувені́рчыкам |
В. |
сувені́рчык |
сувені́рчыкі |
Т. |
сувені́рчыкам |
сувені́рчыкамі |
М. |
сувені́рчыку |
сувені́рчыках |
Крыніцы:
piskunou2012.
суве́рнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
суве́рнік |
суве́рнікі |
Р. |
суве́рніка |
суве́рнікаў |
Д. |
суве́рніку |
суве́рнікам |
В. |
суве́рніка |
суве́рнікаў |
Т. |
суве́рнікам |
суве́рнікамі |
М. |
суве́рніку |
суве́рніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
суверэ́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
суверэ́н |
суверэ́ны |
Р. |
суверэ́на |
суверэ́наў |
Д. |
суверэ́ну |
суверэ́нам |
В. |
суверэ́на |
суверэ́наў |
Т. |
суверэ́нам |
суверэ́намі |
М. |
суверэ́не |
суверэ́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
суверэніза́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
суверэніза́цыя |
Р. |
суверэніза́цыі |
Д. |
суверэніза́цыі |
В. |
суверэніза́цыю |
Т. |
суверэніза́цыяй суверэніза́цыяю |
М. |
суверэніза́цыі |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
суверэнітэ́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
суверэнітэ́т |
Р. |
суверэнітэ́ту |
Д. |
суверэнітэ́ту |
В. |
суверэнітэ́т |
Т. |
суверэнітэ́там |
М. |
суверэнітэ́це |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
суверэ́нна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
суверэ́нна |
суверэ́нней |
- |
суверэ́ннасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
суверэ́ннасць |
Р. |
суверэ́ннасці |
Д. |
суверэ́ннасці |
В. |
суверэ́ннасць |
Т. |
суверэ́ннасцю |
М. |
суверэ́ннасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
суверэ́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
суверэ́нны |
суверэ́нная |
суверэ́ннае |
суверэ́нныя |
Р. |
суверэ́ннага |
суверэ́ннай суверэ́ннае |
суверэ́ннага |
суверэ́нных |
Д. |
суверэ́ннаму |
суверэ́ннай |
суверэ́ннаму |
суверэ́нным |
В. |
суверэ́нны (неадуш.) суверэ́ннага (адуш.) |
суверэ́нную |
суверэ́ннае |
суверэ́нныя (неадуш.) суверэ́нных (адуш.) |
Т. |
суверэ́нным |
суверэ́ннай суверэ́ннаю |
суверэ́нным |
суверэ́ннымі |
М. |
суверэ́нным |
суверэ́ннай |
суверэ́нным |
суверэ́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Суві́ды
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Суві́ды |
Р. |
Суві́д Суві́даў |
Д. |
Суві́дам |
В. |
Суві́ды |
Т. |
Суві́дамі |
М. |
Суві́дах |